... چند شوهری هم با طبیعت زن منافی است و هم با منافع وی.

زن از مرد فقط عاملی برای ارضاء غریزه جنسی خود نمی‏خواهد که گفته شود هر چه بیشتر برای زن بهتر،.زن از مرد موجودی می‏خواهد که قلب آن موجود را در اختیار داشته باشد، حامی و مدافع او باشد، برای او فداکاری نماید، زحمت بکشد و پول درآورد و محصول کار و زحمت خود را نثار او نماید، غمخوار او باشد.

پولی که مرد به زن به عنوان یک «روسپی» می‏داده و می‏دهد، همچنین پولی که زن از راه کار و فعالیت به دست آورده و می‏آورد، نه به احتیاجات مالی وسیع زن- که چندین برابر احتیاجات مرد است- وافی بوده و نه ارزش آن پولی را داشته که مرد به خاطر علاقه و محبت و در راه عشق به زن می‏پرداخته است.

احتیاجات مالی وسیع زن را همواره مرد به عنوان یک فداکار تأمین کرده است. بهترین و نیرومندترین مشوق مرد به کار و فعالیت نیز کانون خانوادگی او یعنی همسر و فرزندان او بوده است.

زن در چند شوهری هرگز نمی‏توانسته است حمایت و محبت و عواطف خالصانه و فداکاری یک مرد را نسبت به خود جلب کند. از این رو چند شوهری نظیر روسپی‏گری‏ همواره مورد تنفر زن بوده است. علیهذا چند شوهری نه با تمایلات و خواسته‏های مرد موافقت داشته است و نه با خواسته‏ها و تمایلات زن[1].

منبع:

انجمن سایت شهید مطهری

[1]- مجموعه ‏آثار استاد شهید مطهری، ج‏19، ص: 312