استاد شهید مطهری در این رابطه می   فرماید: این است که می بینیم، علی ـ علیه السّلام ـ آن گاه که می بیند مرگش به صورت شهادت نصیبش شده از خوشحالی در پوست نمی   گنجد، لذا در لحظات آخرین حیاتش می فرماید به خدا سوگند هیچ امر مکروه و خلاف انتظاری برای من رخ نداده است همان رخ داد که می خواستم و به آرزوی خود که شهادت است رسیدم مثل من مثل کسی است که شب تاریک در جستجوی آب در صحرایی می گردم، ناگاه چاه آبی یا سرچشمه ای پیدا می کند مثل من مثل جوینده ای است که به مطلوب خود نائل گشته است. [1]