پرسش:
آیا علم و دانش فقط از این نظر که می تواند برای زندگی بهتر ، یاریگر انسان باشد امری نیکو به شمار میاید؟
پاسخ:
شهید مطهری در این زمینه می فرماید: انسان، دانش و آگاهی را تنها از آن جهت که او را بر طبیعت مسلط میکند و به سود زندگی مادی اوست، نمیخواهد. در انسان غریزه حقیقتجویی و تحقیق وجود دارد. نفسِ دانایی و آگاهی برای انسان مطلوب و لذتبخش است. علم، گذشته از اینکه وسیلهای است برای بهتر زیستن و برای خوب از عهده مسئولیت برآمدن، فی حد نفسه نیز مطلوب بشر است. انسان اگر بداند رازی در ورای کهکشانها وجود دارد و دانستن و ندانستن آن تأثیری در زندگی او ندارد، باز هم ترجیح میدهد که آن را بداند. انسان طبعاً از جهل فرار میکند و به سوی علم میشتابد. بنابراین، علم و آگاهی یکی از ابعاد معنوی وجود انسان است.[1]
[1] - مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج2، ص: 277
،