در کتاب مباحثی پیرامون عدل الهی مطرح شده است و چون این موضوع در زندگی دنیا و آخرت انسان تأثیر بسزایی دارد لذا یکی از موضوعات زنده و نیاز زمان محسوب می شود. عدل، هم یک موضوع کلامی است و هم مضووع فلسفی. لذا در این رساله هم به آراء و نظریات متکلمین پرداخته شده است و هم اندیشه های فلاسفه مطرح شده است. در میان متکلمین، آرای متکلمین اشاعره، معتزله و شیعه مورد بررسی قرار گرفته است و در میان فلاسفه، آرای فلاسفه غرب و فلاسفه اسلام مطرح شده است. و چون شعراء هم درباره این موضوع بی بهره نمانده اند لذا اشعار آنها مانند اشعار حافظ، مولوی، خیام، ناصرخسرو و دیگران هم بیان شده است. چون این موضوع یک سری پیش نیاز لازم داشته است، لذا به موضوعات دیگری مانند جبر و اختیار، قضا و قدر، حسن و قبح عقلی، خیر و شر و نظام طولی و عرضی جهان هم پرداخته شده است؛ چون تا وقتی که مشکلات و اعتراضات این موضوعات حل نشود مسأله عدل هم روشن نخواهد شد. به همین دلیل برای بعضی افراد بدبینی فلسفی ایجاد شده است. آیت الله شهید مطهری این موضوع را حکیمانه هم مطرح فرموده اند. لذا مباحث فلسفی هم مانند مستقلات عقلیه بحث حکمت معقولات نظری، اندیشه ةای اعتباری هم به چشم می خورد ولی غالبا به مطالب کلامی پرداخته اند و مشرب های گوناگون مانند اهل حدیث و مشرب متکلمن اشعری و معتزلی و شیعی و مشرب حکمای اسلامی و مشرب حسی مذهبان را مطرح کرده اند. چون این موضوع یک موضوعی همگانی است لذا حوزه های مختلف ذکر شده است و بحث عدل را در حوزه های گوناگون مانند حوزه فلسفی، حوزه کلامی حوزه سیاسی و اجتماعی، حوزه فقهی و حوزه دینی مذهبی مطرح کرده اند. اعتراضات و شبهاتی که بر عدل الهی وارد کرده اند (مثل بلاها، ناراحتی ها، آفت ها و بیماری ها) خوب پرداخته شده است و در طول تاریخ جواب این اعتراضات و آثار منفی حل نشدن یا ناکام ماندن آنها مانند ثنویت که قابل به دوگانگی و دوقطبی بودن جهان بینی یعنی بودن خالق خوبی و خالق بدی بودند، هم پرداخته شده است. ریشه و منشأ مطرح شدن این بحث در طول تاریخ و از آغاز اسلام تفکر و تعمق در تعلیمات دین مقدس اسلام و در آیات خود قرآن مجید بیان شده است.