در سال 1377 قمری پس از اتمام تحصیلات و تخصص در علوم عقلی و نقلی و معارف الهی، جهت اداء تكلیف و اقامه شعائر دین ]از نجف اشرف[ به طهران مراجعت و در مسجد قائم خیابان سعدی كه مسجد مرحوم پدرشان بود به احیاء دین و تربیت نفوس مستعده پرداخت. بنا به دستور مرحوم حداد با مرحوم آیة الله حاج شیخ جواد انصاری همدانی باب مودت و ارادت را گشود؛ در كتاب"روح مجرد"در وصف مرحوم انصاری چنین نوشته اند: «الحق ایشان آیتی عظیم از آیات الهیه بود....» زحمات و تدابیر مرحوم علامه طهرانی در تحكیم بنیان های حاكمیت دین و احیاء معارف الهیه و تلاش در تثبیت محور های اساسی شرع همچون: طرح حكومت اسلام، ولایت فقیه، نماز جمعه، نیروی مقاومت ملّی، الگوهای اسلام برای لباس، حجاب، ازدواج، تاریخ، تقویم، ساعت، آموزش، فعالیت مردم در جامعه و... بر مطلعین پوشیده نبود و در این مسیر با حضرات آیات: حاج سید صدر الدین جزائری، حاج شیخ محمد باقر آشتیانی، حاج شیخ محمد تقی جعفری، حاج شیخ جواد فومنی، حاج سید رضی شیرازی، حاج شیخ محیی الدین انواری، حاج شیخ بهاءالدین محلاتی، حاج شیخ صدرالدین حائری، حاج شیخ محمدعلی سبط و حاج شیخ مرتضی مطهری همكاری داشتند. نامه ایشان به رهبر فقید انقلاب قدس سره راجع به نقد پیش نویس قانون اساسی گویای حقایق بسیار است.[i]