یكى از مزایاى برجسته معظم له كه نماینده طرز تفكر روشن وى بود علاقه مندى وى به تأسیس دبستانها و دبیرستانهاى جدید تحت نظر سرپرستان متدین بود كه دانش آموزان را هم علم بیاموزند و هم دین. معظم له دیانت مردم را در بى‏خبرى و بى اطلاعى و بى‏سوادى آنها جستجو نمى‏كرد، معتقد بود كه اگر مردم عالم شوند و دین هم به‏طور صحیح و معقول به آنها تعلیم گردد، هم دانا خواهند شد و هم متدیّن. آن مقدارى كه من اطلاع دارم مبالغ زیادى از وجوه و سهم امام را اجازه داد كه صرف تأسیس بعضى از دبستانها و دبیرستانها شود. در بیلان چاپى دبیرستان كمال نارمك خواندم كه مبلغى در حدود هشتصدهزار ریال با اجازه ایشان بابت سهم امام به دفتر آن مدرسه پرداخته شده است. هرچند درباره مدارس «جامعه تعلیمات اسلامى» اطلاع دقیقى ندارم اما مى‏دانم كمكهاى شایانى كرده است، و حتماً موارد دیگر هم هست كه من فعلًا بى‏خبرم.این اقدام معظم له بسیار قابل تحسین است. هرچند این اقدام نیز نسبت به آنچه باید بشود ناچیز است اما با توجه به اینكه در گذشته افرادى بودند و الآن هم وجود دارند كه آبادى دین را در خرابى این مدارس و معدوم شدن علوم جدید مى‏دانسته و مى‏دانند معلوم مى‏شود كه عمل معظم له بسیار ارزشمند بوده است.[1]