اقتدار با لفظ پدید نمى‏آید. ملت مقتدر و جامعه مقتدر شناخته نمى‏شود مگر با علامت‏هایى. مقام معظم رهبرى نشانه‏هاى مهم اقتدار ملى را چنین برشمرده‏اند:

1. وحدت‏

قوت و قدرت ما هنگامى بروز مى‏كند كه ملتى یكپارچه باشیم. اگر بین ما اختلاف و دودستگى ایجاد شد، بگو مگو رخ داد، جریان‏هاى مختلف پدید آمد و قدرت‏طلبى‏شد، قدرتمان را از دست خواهیم داد: «و تذهب ریحكم» اختلاف، اصلاحیات و آبرو و اقتدار را از هر ملتى مى‏گیرد. اگر شما وحدت كلمه را حفظ كنید، این قدرت مى‏ماند. (23/4/68)

دشمن مى‏خواهد مردم را مضطرب كند. یكى از راه‏هاى سكینه و اطمینان، وحدت و الفت دل‏هاست. (23/9/77)

2. مبارزه، مقاومت و عدم سازش

‏هر ملتى، اگرتسلیم سلطه‏ى قدرت‏هاى بزرگ عالم شد، از دست رفته است. (25/4/69)

3. قاطعیت در ایجاد نظم و امنیت

‏ نظام مقتدر در اجراى عدالت و قوانین، داراى قاطعیت و سرعت اقدام است.در مقابله با ناامنى باید هوشیارى و قاطعیت و سرعت اقدام و پى‏گیرى خستگى‏ناپذیر و نگاه یكسان به همه عوامل ناامنى داشت. اگر هوشیارى نباشد، دچار غفلت مى‏شوید؛ ناامنى وارد خانه شما مى‏شود و وجود آن را احساس نمى‏كنید.

ناهوشیارى، اولین مصیبت است. اگر قاطعیت نداشته باشید و دچار تردید و تزلزل در اقدام شوید، خود شما عامل ناامنى مى‏شوید؛ چون دستگاهى كه مسئول امنیت است، اگر دچار تزلزل شود، بزرگ‏ترین مشوق براى به وجود آورندگان ناامنى است. پس از قاطعیت، پى‏گیرى است. پى‏گیرى نكردن، بلایى است كه من آن را در بسیارى از جاها مى‏بینم. خوب شروع مى‏كنند اما تا چند قدم؛ بعد ناگهان مى‏بینید قدم‏ها سست شد؛ بعد هم توقف؛ گاهى هم برگشت! این عیب است؛ با این روش نمى‏شود ناامنى را برطرف كرد. نگاه یكسان به همه عوامل ناامنى هم مهم است. كسى كه موجد ناامنى است، هر كه مى‏خواهد باشد، چه در كسوت یك آشوبگر حرفه‏اى، اوباش و الواط و امثال این‏ها چه در كسوت یك عنصر اتوكشیده سیاسى، چه در كسوت یك فرد حزب‏اللهى، چه در كسوت یك عضو عالى‏رتبه وابسته به فلان سازمان، دستگاه مربوطه باید كار او را تا آخر پى‏گیرى كند. اگر این قاطعیت و پى‏گیرى و هوشیارى و بى‏ملاحظگى در اجراى حق و عدالت وجود داشته باشد، آن اقتدار نظام، مثل خورشیدى مى‏درخشد. (25/11/79)

امنیت، با اقتدار نسبتى مستقیم دارد.

مجروح كردن امنیت، مجروح‏كردن اقتدار نظام است. آن روز كه به قضایاى تأسف‏بار و گریه‏آور سال گذشته نگاه مى‏كردیم، مى‏دیدیم كه مطبوعات آن روز چه مى‏نوشتند. من به بعضى از مسئولان عالى‏رتبه كشور این روزنامه‏ها را نشان دادم وگفتم این‏ها چیست؟

گفتند كار آن‏ها زیر سؤال بردن اقتدار نظام است. همین‏طور هم بود. تیترهایى انتخاب و درج مى‏شد كه معنایش تشویق به ناامنى و لازمه واضح و روشن آن، ناتوانى دستگاه در استقرار امنیت بود. چه دشنامى از این بالاتر؟! چه ضربه‏اى از این بدتر وناجوانمردانه‏تر؟! این خودش عامل ناامنى مى‏شود. برخورد با عامل ناامنى بایستى‏قاطع، هوشمندانه، بخردانه و از موضعى فراتر از همه بازى‏هاى جناحى‏اى كه متأسفانه در دست و بال خیلى‏ها رایج است، باشد. (25/11/79)

4. ظاهر قدرتمند

اگر مسلمین بخواهند از اسلام دفاع كنند، باید خودشان قوى بشوند. ما در ایران اسلامى و در نظام مقدسى كه بر پایه دین و به‏دست فرزند پیامبر (ص) و سلاله عترت- امام امت (رضوان‏اللَّه‏علیه)- پدید آمد، بنا داریم كه با همه توان و با همه نیروى ملى و ذاتى و ایمانى مردم خودمان، به سمت اقتدار واقعى و حقیقى اسلام پیش برویم و مطمئنیم كه خداوند به ما كمك خواهد كرد. (4/3/69)

5. نفوذناپذیرى‏

[ نظامى مقتدر است‏] كه نه آمریكا و نه هیچ قدرت دیگرى كوچك‏ترین نفوذ روى آن كشور و ملت نداشته باشد. (16/3/75)

و نه‏تنها نفوذناپذیر است كه در جهان و كشورهاى همسایه داراى نفوذ سیاسى و معنوى است.امروز نفوذ معنوى و اقتدار سیاسى ملت ایران در سرتاسر این منطقه، گسترده است. (11/8/79)

این‏كه مى‏بینید جنجال علیه جمهورى اسلامى زیاد است، دلیل اقتدار ماست. امام (رضوان‏اللَّه علیه) یك وقت فرموده بودند اگر جمهورى اسلامى چیزى نیست، چرا این‏قدر علیه آن صف‏آرایى مى‏كنند؟ اگر اهمیتى ندارد، چرا براى مقابله با آن، این‏قدر خودكشى مى‏كنند؟ این دلیل اقتدار جمهورى اسلامى است.