[1] - رهبر معظم انقلاب، آیت الله حاج سید علی حسینی خامنه ای، در 24 تیر 1318 (برابر با 28 صفر 1358) در شهر مقدس مشهد، در خاندان علم و فضیلت چشم به جهان گشود. ایشان از دوره دبیرستان دروس حوزه را آغاز كردند و پس از طی مقدمات، شرایع و شرح لمعه را نزد پدر خود، مرحوم آیت الله سید جواد خامنه ای و نزد مرحوم حاج شیخ هاشم قزوینی و آقا میرزا مدرس یزدی فرا گرفت. ایشان همچنین فلسفه را نزد مرحوم آقا میرزا جواد آقا تهرانی، و شیخ رضا ایسی خواند. در هیجده سالگی در درس خارج فقه و اصول مرحوم آیت الله میلانی شركت جست. آن گاه به حوزه علمیه نجف اشرف رفت و مدتی را در آن جا سپری كرد و پس از آن به حوزه علمیه قم رهسپار گشت و از سال 1337 تا 1343 در محضر بزرگانی چون آیت الله بروجردی، امام خمینی، سید محمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری یزدی و علامه طباطبایی بهره های فراوان برد و هم زمان به تدریس نیز مشغول گردید و درس خارج ایشان تا كنون ادامه دارد.

ایشان در نهضت اسلامی ایران نقش بسیار فعالی داشت و پس از پیروزی انقلاب در مناصب حساس سیاسی، اجتماعی و نظامی از كیان ملت مسلمان ایران پاسداری كرد. از مهر سال 1360، به انتخاب مردم، ریاست جمهوری اسلامی ایران را بر عهده گرفت و مدت هشت سال سكان دار این نظام اسلامی بود.

ایشان پس از رحلت بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی، در سال 1368، از سوی مجلس خبرگان، رهبری نظام اسلامی را بر دوش گرفت. از جمله آثار قلمی ایشان است: طرح كلی اندیشه اسلامی در قرآن، از ژرفای نماز، گفتاری در صبر، ولایت، هنر، صلح امام حسن و پرشكوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ. آیت الله خامنه ای از ذوق ادبی سرشاری برخوردار است و در غزل، تخلص ایشان «امین» است.

سرخوش ز سبوی غم پنهانی خویشم  چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم 

در بزم وصال تو بگویم ز كم و بیش  چون آینه خو كرده حیرانی خویشم 

یك چند پشیمان شدم از رندی و مستی  عمری است پشیمان ز پشیمانی خویشم 

از شوق شكر خند لبش جان نسپردم  شرمنده جانان ز گران جانی خویشم 

بشكسته تر از خویش ندیدم به همه عمر  افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم 

هر چند «امین» بسته دنیا نیم اما  دل بسته یاران خراسانی خویشم  .

[2] -امام موسی صدر، در 14 خرداد 1307 هجری شمسی در شهر مقدس قم به‌دنیا آمد.پدر ایشان مرحوم آیت‌الله سید صدرالدین صدر،  بود. امام صدر پس از اتمام مقدمات علوم حوزوی، در خرداد سال 1322 به حوزه علمیه قم رفت و در كنار تحصیلات حوزوی، سال 1329 به عنوان اولین دانشجوی روحانی در رشته «حقوق در اقتصاد» به دانشگاه تهران وارد شد.

امام موسی صدر در اواخر سال 1338 و به دنبال توصیه‌های حضرات آیات بروجردی، حكیم و شیخ مرتضی آل یاسین، سرزمین مادری خود ایران را به سوی لبنان ترك كرد. اصلاح امور فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه شیعیان لبنان از یك‌سو، و استفاده از ظرفیت‌های منحصر به فرد لبنان برای نمایاندن چهره عاقل، عادل، انسان‌دوست و با زمان مكتب اهل‌بیت به جهانیان از سوی دیگر، اهداف اصلی این هجرت را تشكیل می‌داد.

در پی دستگیری امام خمینی و در اوایل تابستان 1342، امام صدر راهی اروپا و مصر شد، تا از طریق واتیكان و الازهر، شاه را برای آزادسازی امام تحت فشار قرار دهد. با آزادشدن امام در پایان این سفر، آیت الله خویی تصریح كرد كه این آزادی، بیش از هر چیز مرهون سفر آقای صدر بوده‌است.

امام موسی صدر در بهار سال 1344 گروهی از جوانان مؤمن شیعه را به مصر اعزام كرد، تا در دوره‌ای شش‌ماهه، فنون نظامی را فرا گیرند. با بازگشت این جوانان كه اولین كادرهای مقاومت لبنان بودند، عملیات ایذایی مشترك رزمندگان فلسطینی  لبنانی در شمال فلسطین اشغالی آغاز شد.

او در تابستان 1345 و پس از اجتماعات عظیم و چند روزه شیعیان لبنان در بیعت با ایشان، رسما از حكومت وقت درخواست كرد تا همانند دیگر طوایف آن كشور، مجلسی برای سازماندهی شیعه و پیگیری مسائل آن تاسیس شود. مجلس اعلای اسلامی شیعیان كه اولین بخش از برنامه درازمدت امام صدر بود، در اول خرداد 1348 تاسیس، و خود آن بزرگوار با اجماع آرا به ریاست آن انتخاب شد.

با تاسیس مجلس اعلای اسلامی شیعیان، امام خمینی در پاسخ برخی فضلای مقیم نجف، امام صدر را امید خود برای اداره حكومت پس از شاه نامید.در شهریور 1351 و كمتر از 24 ساعت پس از اشغال 48 ساعته دو روستای «قانای جلی» و «جویا» به دست سربازان رژیم صهیونیستی، نشست فوق‌العاده مجلس اعلای اسلامی شیعیان با حضور تمامی اعضا در روستای جویا برگذار شد، و از همان روز اولین بذرهای «مقاومت لبنانی» توسط امام موسی صدر پاشیده شد.

در خرداد 1354 و به دنبال وقوع انفجاری در اردوگاه نظامی عین البنیه در كوههای بقاع، كه به شهادت 27 تن از جوانان شیعه انجامید، امام موسی صدر رسما ولادت «گروه‌های مقاومت لبنان» را اعلان كرد.

او در بهار سال 1357 لوسین ژرژ، نماینده روزنامه لوموند در بیروت را به نجف فرستاد، تا با انجام اولین مصاحبه بین‌المللی با امام خمینی، افكار عمومی جهانیان را با انقلاب اسلامی ایران آشنا كند.

امام موسی صدر در دیدارهای مكرر سال 1357 خود با رهبران سوریه، عربستان سعودی و برخی دیگر از كشورهای جهان عرب، اهمیت انقلاب اسلامی ایران، پیروزی قریب الوقوع آن و ضرورت همپیمانی آنان با این انقلاب را به آنها گوشزد كرد. او در شهریور 1357 و یك هفته پیش از ربودن شدن خود، با انتشارمقاله «ندای پیامبران» در روزنامه لوموند، امام خمینی را به عنوان تنها رهبر انقلاب اسلامی ایران معرفی كرد.

امام موسی صدر در 3 شهریور سال 1357 و در آخرین مرحله از سفر دوره‌ای خود به كشورهای عربی، بنا بر دعوت رسمی معمر قذافی وارد لیبی شد و در روز 9 شهریور ربوده گردید. در این میان قرائن متعددی حكایت از آن دارند كه امام موسی صدر همچنان در قید حیات بوده و چون برخی دیگر از علمای اسلامی، شرایط زندان حبس ابد را می گذراند.

آخرین خبری كه در 13 اردیبهشت 1380 توسط سایت «جبهه نجات ملی لیبی» روی اینترنت منتشر شد، مدعی آن است كه امام موسی صدر در اواخر سال 1376 توسط برخی زندانیان زندان ابوسلیم شهر طرابلس مشاهده شده است.

 منبع : سایت همشهری آنلاین

[3] - (زادهٔ ۱۱ بهمن ۱۳۱۳ در یزد) بنیانگذار و مدیر موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، عضو مجلس خبرگان رهبری، عضو شورای عالی      انقلاب فرهنگی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، رییس شورای عالی مجمع جهانی اهل‎بیت و یكی از اساتید حوزهٔ علمیهٔ قم است.

[4] - در سال ۱۳۳۰ یعنی بعد از ده سال جهت آموختن درس خارج عازم قم شد و در قم از محضر درس امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی در درس فلسفه كسب فیض نمودند و از خصوصی امام خمینی بودند كه با حضرات اعظام آیت‌الله مصباح و آیت‌الله حسن زاده آملی هم درس بودند و حتی علاوه بر درس حوزه پنجشنبه شب‌ها در منزل، هم‌درسان خود را به طور خصوصی از محضر درس علامه طباطبایی آگاه می كردند‌.

شیخ یحیی انصاری از سال ۱۳۴۰ رسما تدریس فقه و اصول و منظومه ملا‌هادی سبزواری را در حوزه شروع كردند و بیش از بیست سال تدریس كتاب منظومه ملا‌هادی سبزواری را ادامه داد و بعد از آن به تدریس كتاب اسفار اربعه ملاصدارا پرداخت كه هم‌اكنون نیز ادامه دارد و در مسجد سلماسی قم یعنی همان مسجدی كه امام خمینی تدریس می‌كردند به تدریس مشغول هستند.

از تالیفات تخصصی ایشان می‌توان به مجموعه چهار جلدی شرح منظومه و حكمت اشاره كرد، كه دو جلد آن از روی نوارهای درس ایشان چاپ شده است. شیخ یحیی انصاری از برجسته و مریدان امام راحل بودند. در زمان طاغوت به مدت سه سال در كوهدشت لرستان و نائین اصفهان تبعید شدند و به علت شدت مبارزاتشان دو الی سه بار همراه با آقای هاشمی رفسنجانی در زندان ساواك بازداشت شدند. ایشان یكی از دوازده نفری است كه مرجعیت امام خمینی را در سال ۴۲ تایید كردند (یعنی بعد از فوت آیت‌الله بروجردی).

در حال حاضر این استاد بزرگ و گران قدر شیخ یحیی انصاری در قم را بعضی به نام شیخ الا‌شراق می‌شناسند. 

( منبع/www.kheimehnews.com)

[5] - برای آگاهی از جریانات مربوط به قائله منتظری میتولانید به  رنجنامه  سید احمد خمینی و خاطرات سیاسی آیت الله ریشهری مراجعه كنید.

[6] - زندگینامه خودنوشت سید هادی خسرو شاهی ،به نقل از نرم افزار مجموعه آثار ایشان ،از محصولات مركز تحقیقاتی علوم اسلامی نور.