همه نام «سید ابوالحسن بنیصدر» اولین رئیس جمهور معزول ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس را با نام تاكتیك مشهور او به نام «تاكتیك گازانبری» میشناسند.
او متولد 1320 است بیست سال بعد از سوی دولت نامشروع اسرائیل برای شركت در كنگره سازمان جهانی جوانان در حیفا دعوت شد و با پذیرش دعوت و با اجرای سخنرانی و بازدید و دریافت پیشنهاد همكاری از سوی وزارت امور خارجه اسرائیل به ایران بازگشت پس از مدتی حضور در ایران، برای تكمیل تحصیلات دانشگاهی خود و مراجعه به امیرعباس هویدا، نخستوزیر معدوم شاه و قبول وى، سال 1342 عازم فرانسه شد مطابق آنچه خود در خاطراتش مینویسد، در پاریس بیشتر به كار تحقیق میپرداخت و زندگی بسته و تنهایی داشت و كمتر از خانه خارج میشد
در دوازدهم بهمن 1357 پس از پانزده سال اقامت در پاریس به ایران بازگشت و در دوازدهم مرداد 1358 به نمایندگی مردم تهران در مجلس خبرگان (تدوین قانون اساسی) انتخاب شد. بنیصدر در پنج بهمن 58 به عنوان رئیسجمهور انتخاب شد و ده روز بعد، به دلیل بستری بودن امام، تنفیذ حكم ریاست جمهوری وی در بیمارستان قلب تهران انجام شد امام خمینی در همان جا فرمود: «من یك كلمه به آقای بنیصدر تذكر میدهم این كلمه تذكر برای همه است حبالدنیا رأس كل خطئیه» (2(
او در تاریخ 20 خرداد 1360 31 خرداد 1360 از ریاست جمهوری عزل گردید. متن حكم بركناری بنیصدر از فرماندهی كل نیروهای مسلح كه در تاریخ 20 خرداد 1360 توسط بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره) صادر شد، چنین است:
«بسمالله الرحمن الرحیم ستاد فرماندهی مشترك نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران! آقای ابوالحسن بنیصدر از فرماندهی نیروهای مسلح بركنار شدهاند روحالله الموسوی الخمینی»(3(
ده روز پس از بركناری بنیصدر از فرماندهی كل نیروهای مسلح توسط حضرت امام(ره) مجلس شورای اسلامی هم در جلسهای مهم و تاریخی در 31 خردادماه 1360 و با حضور 190 نفر با 177 رأی موافق و 1 رأی مخالف و 12 رأی ممتنع به بیكفایتی ریاست جمهوری بنیصدر رأی داد و او را عزل نمود. روز بعد حضرت امام خمینی (ره) هم بنیصدر را از ریاست جمهوری عزل نمود متن حكم چنین است: «بسمالله الرحمن الرحیم پس از رأی اكثریت نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مبنی بر این كه آقای ابوالحسن بنیصدر برای ریاست جمهوری اسلامی ایران كفایت سیاسی ندارد، ایشان را از ریاست جمهوری اسلامی ایران عزل نمودم اول تیر ماه 60 روحالله الموسوی الخمینی» (4(
او از ترس خشم ملت مخفی شد و در تاریخ 6/5/1360 به همراه مسعود رجوى، سركرده منافقین و به كمك منافقین و به وسیله یك وانتبار و با آرایش و لباس (چادر) زنانه به فرودگاه بینالمللی مهرآباد رفته بودند، شبانه با هواپیمای بوئینگ 707 نظامی و به كمك سرهنگ بهزاد معزى، خلبان مخصوص شاه كه حكم هواپیمای ربوده شده و غیرمجاز داشت و در حالی كه هواپیماهای شكاری نیروی هوائی ایران در تعقیبشان بودند از مرز ایران خارج شده و در فرودگاه نظامی ارو (در حومه پاریس فرانسه) به زمین نشست و در آنجا تقاضای پناهندگی از دولت فرانسه را نمود ضمن اینكه صدام هم به بنیصدر پیشنهاد پناهندگی سیاسی داد و بر پذیرش وی توسط دولت بعث عراق تأكید و اعلام آمادگی كرد بنیصدر با ذلت و ترس از ایران فرار كرد و پستی و دشمنی خود را با عملكردهای توطئهآمیز، اینچنین به اثبات رساند؛ ایران نیوز یكشنبه 18 مرداد 1360 بنیصدر: «ساقط كردن خمینی تنها از من برمیآید»
پینوشتها
1 - چگونگی انتخاب اولین نخستوزیر جمهوری اسلامی ایران و مكاتبات رجائی با بنیصدر (چاپ دوم دی ماه 1360 روابط عمومی نخستوزیری) 2 - حضرت امام جعفر صادق علیهالسلام (اصول كافی)، حدیث بیدارى، نویسنده حمید انصارى، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، سال 1375
3 و 4 - كتاب خاطرهها، ج اول، تألیف محمد محمدی ریشهرى، انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامى، چاپ دوم، زمستان 1383