مركز تحقیقات صداوسیما از حیث جایگاه سازمانى، نیروی انسانی و شرح وظایف و امكانات بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین مركز پژوهشی سازمان صداوسیما محسوب می‌شود كه مأموریت اصلی آن مطالعه، پژوهش و سنجش در زمینه‌های مورد نیاز صداوسیما با استفاده از روش‌‌های علمی به منظور سیاستگذارى، برنامه‌ریزى، نظارت و ارتقای كیفی برنامه‌های رادیو و تلویزیون در چارچوب اصول و سیاست‌های سازمان صداوسیما و هماهنگى، ارزیابی و سازماندهی پژوهش‌های سازمان براساس نظام جامع تحقیقات است.

فعالیت‌های این مركز از سال 1340 در قالب مركزی پژوهشی به نام «مركز فرهنگ مردم» آغاز شد. در سال 1345، همزمان با آغاز به كار تلویزیون ملی ایران، كمیته «سنجش افكار» راه‌اندازی شد كه پس از آن به «مركز تحقیقات اجتماعی و نظرخواهی برنامه‌ها» تغییر نام داد.

سال 1368 واحدهای مختلف پژوهشی با مأموریت‌های متفاوت در سازمان شكل گرفتند و نهایتاً در همان سال با ادغام واحد فعالیت‌های فرهنگی و مركز تحقیقات اجتماعی و ارزشیابی برنامه‌ها، «مركز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامه‌ای» به وجود آمد.

در سال 1381 ساختار مركز مورد تجدیدنظر قرار گرفت و ساختار جدید آزمایشی آن ابلاغ شد كه سه اداره كل پژوهش‌های رسانه و ارتباطات، اداره كل پژوهش‌های اجتماعی و سنجش برنامه‌ای و اداره كل پشتیبانی پژوهش و دو واحد فرهنگ مردم و امور پژوهش شهرستان‌ها و خارج از كشور را شامل می‌شد.

سرانجام در ساختار جدید نام مركز با تلخیص عنوان به «مركز تحقیقات صداوسیما» تغییر یافت. علاوه بر آن، اداره كل پشتیبانی پژوهش حذف شد و مدیریت امور پژوهش شهرستان‌ها و خارج از كشور به اداره كل ارتقا یافت. همچنین دو مدیریت مستقل انتشارات و اطلاع‌رسانی و آمار پرسشگری تشكیل شد.