اما آیه «لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ» (خدا نزاده است و زاییده نشده است) یك مفهوم وسیعتر از این معنا- كه فرزند ندارد و یا فرزند كسی نیست- دارد. این معنا در روایتی از حضرت امام حسین بن علی علیه السلام در تفسیر همین «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» و كلمه «اَللّهُ اَلصَّمَدُ» و «لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ» آمده است. آنچه كه الآن عرض می كنم، تفسیری است كه در این حدیث آمده. اول توضیحی عرض می كنم، بعد خود حدیث را از روی كتاب می خوانم.

زایش، یك معنای عام و وسیعتری است. اگر آن معنای عام و وسیع را در نظر بگیریم، همه موجودات عالم ماده و طبیعت، هم می زایند و هم زاییده شده اند. روی این حساب تنها جنس مؤنث نیست كه می زاید، جنس مذكر هم می زاید؛ تنها جنس مؤنث و مذكر نیستند كه می زایند، جمادات هم می زایند؛ مركّبات زایش دارند، عناصر زایش دارند، ذرات و اتمها زایش دارند، خورشید زایش دارد. خورشید دائما در حل زاییدن است و خودش هم از چیز دیگر زاییده شده است. ماه و ستاره و هوا و زمین و گیاهها همین طور؛ هرچه را كه شما در نظر بگیرید دائما در حال زاییدن است و خودش هم از چیز دیگر زاییده شده است.