مكرر گفته ایم كه نعیمهای بهشتی و نقمتها و عذابهای جهنمی تجسم یافته های اعمال انسان در این
دنیا هستند. یك آدمی كه این طور از آتش كینه و از آتش حسادت و از آتش جحود و انكار
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 823
ملتهب است اصلا وجود این آدم سراسر آتش است. وقتی كه بمیرد
فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ
اَلْیَوْمَ حَدِیدٌ [1]می گویند پرده را از جلوی چشمت برداشتیم، اكنون دیگر چشم تو تیز است، می بینی.
آنوقت خودش را در این آتش ملتهبی كه در دنیا هم در آن می سوخته و حس نمی كرده است
می بیند.
سَیَصْلی ناراً ذاتَ لَهَبٍ در آینده به زودی وارد خواهد شد آتشی ملتهب را. آیا تنها خواهد
رفت؟ خیر، و هم همسر او، زن او. عرض كردیم اینها یك زوج جهنمی بودند.
وَ اِمْرَأَتُهُ حَمّالَةَ
اَلْحَطَبِ و زنش، آن هیزم كش. ببینید! همه، سخن از ابولهبی و آتش صاحب التهاب است و زن
هیزم كش او.