در مدینه مردی بود كه همین كار را می كرد و مردم را می خنداند. مثلا وقتی كه یك كسی در كوچه
یا خیابان می رفت این پشت سرش راه می افتاد و تقلید او را در می آورد، مردم می خندیدند.
حضرت رسول او را نصیحت كردند، فرمودند این كار را نكن. بعد حضرت به او فرمود: هر كسی كه
اینچنین باشد خدای متعال او را در قیامت با گردنی بسیار باریك و كلّه ای بزرگ به اندازه كوه احد
محشور می كند. گفت: یا رسولَ اللّه پس روز مسخره در آوردن آنجاست، آنجا دیگر من خوب
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 774
می توانم بازی در بیاورم
[1]. می گویند حضرت رسول تبسمی كردند. از جمله كسانی كه حضرت
رسول را خندانده اند همین مرد بوده.
این عمل- یعنی با گوشه چشم و گوشه ابرو چیزی گفتن و اشاره كردن، ولو به صورت
مسخره هم نباشد- به طور كلی عمل سبكی است. اساسا آدمهای با وقار و سنگین با اشاره گوشه
چشم و گوشه ابرو و مانند آن كاری نمی كنند.