اینجا قرآن كریم ایمان را از ضروریات حیات بشر و از اركان سعادت بشر دانسته است؛ یعنی بشر
اگر ایمان نداشته باشد هر چه تلاش كند، آخرش آنچه از دست می دهد بیشتر است از آنچه كه به
دست می آورد:
لَفِی خُسْرٍ. كلمه «ایمان» از آن كلماتی است كه زیاد استعمال می شود ولی شاید
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 749
مفهومش برای ما درست روشن نیست.
معنی ایمان چیست؟ اصلا خود ایمان، قطع نظر از اینكه به چه چیزی تعلق بگیرد، یعنی چه؟
ایمان از ماده «اَمْن» و «اَمان» است. انسان وقتی تصدیق به وجود یك حقیقت مافوقی كه قبلا
درباره آن نگرانی داشته
[1]، می كند یك امنیت و امان و آسایشی پیدا می كند. كلمه «آمَنَ» كه از باب
اِفْعال است، به نظر می رسد از آن نوع باب اِفْعال است كه در آن صیرورت اخذ شده. بنابراین
«آمَنَ» یعنی صارَ ذا اَمْنٍ. «آمَنَ بِاللّهِ» یعنی صارَ ذا اَمْنٍ بِاللّهِ صاحب امنیت شد به وسیله خدا؛ یعنی
خدا را شناخت و تصدیق كرد و به موجب شناسایی خدا و تصدیق به خداوند امنیت و نوعی امان و
آسایش و آرامش برای او پیدا شد.
[1] - . تصدیق به وجود هر چیزی مثلا این دیوار را ایمان نمی گویند.