حال چرا شب قدر در ماه رمضان است؟ لا اقل در اسلام باید شب قدر در ماه رمضان باشد و در
غیر ماه رمضان معنی ندارد. پیغمبران و همچنین اولیاء كُمَّل الهی مثل ائمه اطهار كه از بسیاری از
پیغمبران مقام برتر و بالاتری داشته اند، در همان عالم قرب خودشان مسائلی دارند كه برای ما
درك این مسائل مشكل است. موسی بعد از آنكه پیغمبر شده است و الواح می خواهد بر او نازل
شود به میقات پروردگار می رود، اول سی شب، ولی با سی شب نتوانست دوره سلوك خودش را
به پایان برساند.
وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثِینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً [1]. سی شب
با موسی مواعده شد و در این سی شب موسی كمال مجاهدت را می كرد برای آنكه آن شایستگی
نهایی برای نزول الواح را پیدا كند، ولی نتوانست و بعد ده شب دیگر اضافه شد. آن سی شب از اول
تا آخر ماه ذی القعده بود، و ده شب دیگر كه اضافه شد، از اول تا دهم ماه ذی الحجه بود. در دهم
ماه ذی الحجه بود كه «فتح» برای قلب موسی رخ داد و آنچه كه باید، بر او فتح شد.
این تازه بعد از دوره پیغمبری موسی است. هر ولیّ كاملی بلكه هر مؤمنی و هر انسانی در هر
سال یك دوره ای دارد. ما وظیفه داریم شبانه روز پنج نماز بخوانیم ولی یك ماه ماه عبادت است،
ماه اختصاص برای عبادت و پاك شدن و سلوك الی اللّه و بالا رفتن. ماه رمضان برای این كار قرار
داده شده و به همین دلیل تمام ماه رمضان افضل است از تمام ماههای دیگر؛ لا اقل در اسلام این
طور است. شاید برای موسی و امتش دهه ذی الحجه با فضیلت ترین ایام بوده، ولی برای پیغمبر
اسلام با فضیلت ترین ایام، ماه رمضان است. هر امامی از اول ماه رمضان صد برابر و هزار برابر
بیشتر از آن كسانی كه از ماه رمضان بهره می برند، بهره می برد؛ یعنی از اول ماه رمضان آن دوره
سلوك خودش را شروع می كند تا می رسد به یك شب كه شب قدر است. در شب قدر، دیگر درها
به روی او باز می شود:
تَنَزَّلُ اَلْمَلائِكَةُ وَ اَلرُّوحُ فِیها.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 694