پیغمبر اكرم با همه مزاحمتهایی كه مشركین قریش می كردند علی الظاهر به خاطر همین دستور در
عین حال می رفت و در مسجدالحرام عبادت می كرد. خیلی هم مزاحمت می كردند. به عنوان نمونه،
یك روز كه ایشان در مسجدالحرام بودند در حالی كه سجود كرده بودند، اینها رفتند و امعاء و
احشاء و كثافتهای داخل شكم شتری را كه كشته بودند آوردند و برای اهانت به حضرت، روی
ایشان ریختند. اینها خیلی از این جهت كه پیغمبر تظاهر به عبادت خدا می كند، آن عبادتی كه تنها
به آن عبادت ایمان و اعتقاد دارد، و عبادت بتها را نفی می كند [ناراحت بودند و لهذا] انواع
مزاحمتها می كردند. گاهی كه ایشان در كوچه حركت می كرد ناگهان سطل زباله یا خاكستر را از آن
بالا روی سرش می ریختند. یا سحرها كه گویا ایشان برای عبادت به مسجدالحرام می آمدند، گاهی
سر راه ایشان از آن خارهایی كه در صحرای عربستان پیدا می شود كه از كارد تیزتر است
می ریختند تا ایشان نتوانند از منزل بیرون بیایند یا اگر بیرون می آیند پاهایشان مجروح بشود.
قرآن می فرماید: اعتنا نكن! تو باز هم برو پروردگار خودت را سجود كن و به این وسیله به
پروردگار خودت تقرب بجو! ما هم به موقع كار خودمان را انجام خواهیم داد.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 683