مورچه ها با غریزه خیلی كارهای عجیب و غریب انجام می دهند، اما اینها اكتسابی نیست، یعنی با
قدم خودشان یاد نگرفته اند و لهذا كم یا زیاد نمی شود. مثلا راجع به زندگی مورچه ها از جمع آوری
آذوقه و غیر آن چیزهایی می گویند كه واقعا حیرت آور است. حتی در بعضی از این كتابهای جدید
راجع به غرائز حیوانات، مدعی اند مورچه ها كارهایی در حد كارهای تمدن انسان انجام می دهند
از جمله كشت دانه؛ یعنی در بعضی صحراها مورچه ها دانه هایی را كه برایشان مفید است كشت
می كنند و محصولش را هم برمی دارند. حتی اهلی كردن حیوانات. مورچه ها بعضی از حیواناتی را
كه به درد باركشی شان می خورند، همان طور كه انسان حیوانات را اهلی می كند، اهلی می كنند و
آذوقه شان را هم می دهند و از آنها استفاده می كنند.
ولی همه اینها به صورت غریزه است. مورچه از اوّلی كه خلق شده، با این الهام الهی خلق
شده و تا همیشه هم [این الهام را] دارد و یك قدم هم جلو یا عقب نمی رود.
اما خدا به انسان استعداد شناختن عمقی داده است. شناختن عمقی این است كه قواعد و
ضوابط عالم را كشف می كند. علمها و فرهنگها عبارت است از شناخت عمقی انسان از امور عالم؛
یعنی سنن و قوانین حاكم بر عالم را كشف می كند و به همین دلیل قدرت و تسلط بر اشیاء پیدا
می كند. چون قوانین را كشف می كند، از همان قوانین استفاده می كند و طبیعت را مطابق آنچه
خودش می خواهد می سازد.