تیمور تاش یك وقتی به آقا میرزا طاهر تنكابنی گفته بود كه من هفتاد دلیل پیدا كردم بر اینكه
خدایی نیست. آقا میرزا طاهر به او گفته بود: من هم یك دلیل دارم بر اینكه فعلا خدایی نیست و
آن اینكه عجالتا تو هستی؛ اگر خدایی باشد یك روزی به حساب تو می رسد. تا اینكه بعد آن طور
آنا سقوط كرد و با چه وضعی به زندان افتاد و امیدش از همه جا قطع شد. اینكه اینها می گویند:
«دلیل داریم» همه این دلیلها غرور است. در روزنامه خواندم كه او یك خانم فرنگی داشت كه
اجازه می دادند ملاقاتش كند. به خانمش گفته بود: در فلان جا دعا نویسی هست، برو سراغ آن
دعا نویس و یك دعا از او بگیر. این همان آدمی بود كه می گفت: من هفتاد دلیل دارم بر اینكه
خدایی نیست.
قضیه معروف دیگری كه در مورد او نقل می كنند این است كه [شخصی نزد تیمور تاش رفته
و به او گفته بود می خواهیم برای مولوی بزرگداشت بگیریم.
[1]] به او توپیده بود و فحش داده و گفته
بود: این كارهای احمقانه چیست؟ ! ما داریم آخوندهای زنده را یكی یكی از بین می بریم، شما
آخوندهای ششصد سال پیش را می خواهید زنده كنید؟ ! [آن شخص ] گفته بود: بالاخره این مردی
است شاعر و ادیب و حكیم و از افتخارات ایران است و [تجلیل ما از او] به این اعتبار است، نه به
اعتبار آخوندی اش. تیمور تاش گفته بود: مگر او نیست كه می گوید:
ما همه شیران ولی شیر علم
حمله مان از باد باشد دم به دم
من به همین دلیل می گویم كه چنین آدمهایی را نباید زنده كرد. وقتی خودش گرفتار شده بود
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 627
می گفتند در زندان همین طور قدم می زد و می گفت:
ما همه شیران ولی شیر علم
حمله مان از باد باشد دم به دم
این را می گویند شرح صدر برای كفر.
[1] - . [اندكی از سخن استاد ضبط نشده. ]