اینجا جای یك سؤال است: آیا موجودی غیر از خدا جنس نر و جنس ماده را آفریده است؟ !
(هَلْ
مِنْ خالِقٍ غَیْرُ اَللّهِ [1]. ) پس چرا اینجا قرآن تعبیر به «ما» كرده و تعبیر به «مَنْ» نكرده است؟ مكرر
گفته ایم كه در زبان عربی «ما» در مورد شی ء به كار برده می شود و «مَنْ» در مورد شخص. در
مورد شخص و عاقل معمولا می گوییم «كسی كه» و در مورد غیر عاقل می گوییم «چیزی كه» . پس
اینجا باید گفته می شد: «وَ مَنْ خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الاُْنْثی» یعنی و سوگند به آن كس كه آفرید جنس مرد و
جنس زن را. چرا اینجا به «آنچه» تعبیر كرده است؟