مرحوم حاج شیخ عباس قمی (رضوان اللّه علیه) معاصر ما بوده؛ در یك جای مفاتیح دادِ این مرد
از دست نساخ بلند است. می گوید: من كتابی را داده ام به شخصی كه خطش خوب است تا از روی
آن استنساخ كند، ولی خیلی از جاها را مطابق میل خودش عوض كرده؛ مثلا «حمید بن قحطبه» را
چون در تاریخ خوانده بوده آدم خیلی بدی بوده، در همه جا تبدیل به «حمید بن قحبه» كرده. این
خیانت است و امثال این خیلی زیاد است.
غرضم این است كه «دَسّ» این است كه در جنس و كالایی یك جنس عوضی و قلابی وارد
كنند به طوری كه معلوم نشود. حال در این آیه می فرماید:
مَنْ دَسّاها، یعنی كسی كه در جان
خودش عنصر قلابی وارد می كند.