حال سؤال این است كه آیا مقصود از «رحیق» و «تسنیم» كه در اینجا به عنوان دو آشامیدنی از
آنها یاد شده است، فقط آشامیدنیهای جسمانی است (در این كه در آن عالم نعمتهای جسمانی
وجود دارد شك و تردیدی نیست) یا این كه اینها كنایه است؟ جواب این است كه اینها كنایه است
و این تعبیراتِ «آشامیدن» و «آشامیدنی» تعبیراتی است كه در مورد امور معنوی و روحی هم به
اندازه امور جسمانی و مادی به كار برده می شود.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 454