یَسْئَلُونَكَ عَنِ اَلسّاعَةِ أَیّانَ مُرْساها. `فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْراها. `إِلی رَبِّكَ مُنْتَهاها. سؤالاتِ لا یَعنی،
سؤالات بی فایده یا سؤالات در مورد امر غیر ممكن [مطرح می كنند. ] خدای متعال همیشه از
توقیت راجع به قیامت نهی می كند. قیامت چه زمانی است؟ می فرماید: این، ساعتی است مخفی،
این حقیقت مخفی است از همه، حتی پیغمبر. مرتب می آیند سراغ پیغمبر: اَیّانَ مُرْسیها. رَسْی و رَسا
كه قبلاً هم خواندیم:
وَ اَلْجِبالَ أَرْساها [به معنی استقرار یافتن است: ] قیامت كی استقرار پیدا
می كند؟ قرآن [خطاب به پیغمبر] می گوید:
فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْراها. تو از یاد آوردن این مطلب و از این
سؤال چه می خواهی؟ به چه درد تو می خورد؟
إِلی رَبِّكَ مُنْتَهاها. تو باید بدانی كه نهایت بازگشت
همه به پروردگار است.
إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَخْشاها. همانا تو فقط یك منذر و اعلام خطر كننده هستی
برای كسانی كه با این تذكرات تو در قلبشان خشیتی پیدا بشود.
كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا إِلاّ عَشِیَّةً
أَوْ ضُحاها. آن روزی كه قیامت و آن وسعت و جاودانگی آن دنیا را ببینند، وقتی تمام آن مدتهایی
را كه در این دنیا زندگی كرده اند و تمام مدتهایی كه در فاصله دنیا و آخرت در عالم برزخ بوده اند
با آن جاودانگی و بی نهایتی مقایسه می كنند، به نظرشان مثل یك سرِ شب یا سرِ روز می آید؛ گویی
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 351
تمام گذشته یك سر شب یا قسمتی از روز بوده؛ اینقدر آن دنیا وسیع و عظیم و بزرگ و طولانی و
جاودانه است! اینها را شما باید بدانید، آنچه كه تو باید بدانی اینهاست.
كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَها. . . آنها
روزی كه قیامت را می بینند، وقتی گذشته شان را با دامنه وسیع و دراز و بی پایان قیامت مقایسه
می كنند، گویی كه درنگ نكرده اند قبل از آن در دنیا یا عالم برزخ الاّ سر شبی یا سر روزی (عشیّه
سر شب را می گویند، ضحی اول روز را) ؛ یعنی گذشته اینقدر به نظرشان كوچك می آید! و صلّی اللّه
علی محمد و آله الطاهرین.
باسمك العظیم الاعظم الاعزّ الاجلّ الاكرم یا اللّه. . .
پروردگارا دلهای ما به نور ایمان منوّر بگردان، ما را خائف مقام عدل خودت قرار بده، ما را
متذكر اعمال خودمان در دنیا بفرما.
پروردگارا خوف و خشیت و معرفت و محبت خودت را یكجا در دل همه ما قرار بده.
پروردگارا اموات ما مشمول عنایت و مغفرت خودت قرار بده.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 352
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 353