آیات دیگر قرآن را هم پیدا كردم دیدم خیلی نظر خوبی است. البته آنچه كه من دیدم در تفسیر فخر رازی دیدم. این نكته ای است كه او متوجه شده است. اینجا با توجه بهإِنّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَیْكَ اَلْقُرْآنَ تَنْزِیلاً(ما آیات را، فرمانهای خودمان را تدریجا می فرستیم، هر كدام را در موقع و جای خودش) با كلمه نَزَّلْنا می خواهد بگوید: ای پیغمبر! ما اگر آیات قرآن را به تدریج می فرستیم برای این است كه هر كدام موقع و ظرف مناسبی دارد كه حكمت ما اقتضا می كند هر دستور و فرمانی در ظرف مناسب خودش برسد؛ تو منتظر باش، آن فرمانی كه تو انتظارش را داری یك روزی به موقع می رسد. آن فرمان چه بوده است؟ فرمان جهاد. می دانیم كه پیغمبر اكرم در تمام مدتی كه در مكه بود مأذون برای جهاد نبود. اصحابش آن همه زجر و رنج می كشیدند و مرتب می آمدند از حضرت اجازه جهاد می خواستند، خدا به او اجازه نداده بود. و خود پیغمبر اكرم هم این انتظار را داشت كه خدا به او اجازه بدهد. این آیه از جمله آیاتی است كه در مكه اشاره به امر جهاد دارد؛ یعنی در مكه به اشاره به پیغمبر می گوید: موقعش خواهد رسید و ما در موقع خودش اجازه دفاع به مسلمانان خواهیم داد. مناسبت «وَ لا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِماً أَوْ كَفُوراً» اینهاست. [مفاد آیه این است كه ] اینها هر چه می خواهند بگویند بگویند، همه پیشنهادهایشان را رد كن كه به موقع فرمان ما در آینده خواهد رسید.

اینجا نكته ای هست، دلم می خواهد به این نكته خوب توجه بفرمایید چون ممكن است بعضی از كتابها را خوانده باشید یا بعدا بخوانید، كتابهایی كه یهودیها و مسیحیها در رد پیغمبر و قرآن نوشته اند و احیانا در زبان فارسی هم كم و بیش منتشر شده.