اما آن كسی كه می خواسته از شیخ دفاع كند، در لابلای كلماتش جمله ای آورده كه
مورد نقد مرحوم آخوند قرار گرفته. آن جمله این است: «هر معلولی در مرتبه وجود
علتْ معدوم است» . این مطلب از میرداماد است و مرحوم آخوند بدون اینكه اسمی
از او ببرد، به بهانه طرح و ردّ مطلبی دیگر، این مطلب را هم رد می كند. شارحین
حتی حاجی، در اینجا به این مطلب توجه نكرده اند كه آن كسی كه محقق دوانی با او
بحث دارد مرحوم میرداماد است و محقق دوانی در واقع نظریه میرداماد را نقل و رد
می كند. اگر كسی با كتابهای میرداماد آشنا باشد می داند كه آنچه كه محور فلسفه
میرداماد است مسأله حدوث دهری است و باطل شدن حدوث دهری مساوی است
با فروریختن تمام حیثیت فلسفه میرداماد. مثل این است كه كسی نظریه
اصاله الوجود یا حركت جوهری را در فلسفه صدرالمتألهین رد كند. اگر كسی چنین
كند تمام حیثیت فلسفه صدرالمتألهین خدشه دار می شود. مرحوم آخوند حدوث
دهری میرداماد را قبول ندارد، ولی چون برای استادش احترام زیادی قائل است و
میرداماد نه تنها استادش بلكه مرادش هم هست، اصلا حدوث دهری را در هیچ جا
مطرح نكرده، اما در اینجا به طور ضمنی مبنای حدوث دهری را رد می كند و ثابت
می كند كه این با مسبوقیتی كه شیخ و تابعان او خواسته اند اثبات كنند فرق دارد.