برای این مطلب مثال می زنند به اینكه اگر ده انسان اینجا موجود باشند عنوان و عدد
«عشره» بر اینها منطبق است. وجود این ده واحد علت است برای این عدد؛ چون
این موضوع است و آن عرض، و موضوع به منزله علت عرض خودش است. ولی
[از طرف دیگر] این عدد علت است برای عشره بودن اینها؛ چون عشره عشره است
به ذات خودش و این ده تا كه عشره اند، به تبع عدد عشره عشره شده اند. پس
معدودها علت وجود عددند
[1]چون هر موضوعی علت وجود عرض است، و هر
عددی علت معدود بودن بما هو معدود بودن موضوع خودش است؛ یعنی موضوع به
تبع عدد، عنوان موضوع پیدا می كند.
[1] - . هر معدودی علت وجود عدد است.