شاید كسی بگوید
[1]: این عدم نه در آنِ بعد پیدا می شود و نه در زمانی كه متصل به آنِ
وجود است، بلكه بعد از یك فاصله زمانی شروع می شود.
معلوم است كه این، حرف باطلی است. می گوییم در آن فاصله زمانی چه وجود
مجموعه آثار شهید مطهری . ج12، ص: 298
دارد؟ آیا خودِ «آن» وجود دارد؟ بنابراین «آن» استمرارِ وجود دارد و دیگر «آن»
نیست؛ چیزی كه استمرار وجود دارد «آن» نیست. اگر خود «آن» وجود ندارد [و]
عدمش هم وجود ندارد پس در آن فاصله زمانی ارتفاع نقیضین شده است. پس
حتما ظرف عدمِ این «آن» را باید متصل به ظرف وجودِ آن دانست.
[1] - . این حرف به نقلش نمی ارزد ولی نقل كرده اند.