در
کتابخانه
بازدید : 884790تاریخ درج : 1391/03/21
Skip Navigation Links.
شناسه کتاب
Expand <span class="HFormat">بخش اوّل: بحثهای ایرادشده در جمع دبیران تعلیمات دینی</span>بخش اوّل: بحثهای ایرادشده در جمع دبیران تعلیمات دینی
Collapse <span class="HFormat">بخش دوّم: بحثهای انجمن اسلامی پزشكان</span>بخش دوّم: بحثهای انجمن اسلامی پزشكان
Expand پرورش جسم و پرورش استعداد عقلانی پرورش جسم و پرورش استعداد عقلانی
Expand تاریخچه «تعقل از نظر مسلمین» تاریخچه «تعقل از نظر مسلمین»
Expand عوامل تربیت (1) : تقویت اراده- عبادت عوامل تربیت (1) : تقویت اراده- عبادت
Expand عوامل تربیت (2) : محبت، تقویت حس حقیقت جویی، مراقبه و محاسبه عوامل تربیت (2) : محبت، تقویت حس حقیقت جویی، مراقبه و محاسبه
Collapse عوامل تربیت (3) : تفكر، محبت اولیاء، ازدواج، جهادعوامل تربیت (3) : تفكر، محبت اولیاء، ازدواج، جهاد
Expand عوامل تربیت (4) : كارعوامل تربیت (4) : كار
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
پدیدآورنده : استاد شهید مرتضی مطهری
 
در احادیث ما وارد شده است كه گروهی (شاید همان حواریین بوده اند) از عیسی بن مریم سؤال كردند: یا رُوحَ اللّهِ! مَنْ نُجالِسُ؟ با چه كسی ما مجالست كنیم؟ جواب داد:
مَنْ یُذَكِّرُكُمُ اللّهَ رُؤْیَتُهُ وَ یَزیدُ فی عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ یُرَغِّبُكُمْ فِی الْخَیْرِ عَمَلُهُ [1].
یعنی با كسی مجالست كنید كه دیدن او شما را به یاد خدا بیندازد. یك عده مردم افرادی هستند كه دیدن آنها انسان را از خدا غافل می كند و یك عده افراد، عملشان، كردارشان، رفتارشان، وضعشان، سیماشان، خصوصیاتشان به گونه ای است كه انسان را از غفلت خارج می كند. با كسی مجالست كنید كه دیدن او خدا را به یاد شما بیاورد، كسی كه سخنش بر علم شما می افزاید؛ یعنی همه سخنانش برای شما حقایق تازه است، هرچه كه به شما می گوید حقیقت تازه ای است كه از مجلسش بهره می برید. انسان می بیند كه با بعضی افراد می نشیند، وقتی كه برمی خیزد واقعا احساس می كند كه مطلب یاد گرفته (هر نوع مطلبی) و بر علمش افزوده شده است.

وَ یُرَغِّبُكُمْ فِی الْخَیْرِ عَمَلُهُو عمل او هم ترغیب كننده شما به كار خیر باشد؛ طوری عمل می كند كه شما را به كار خیر تشویق و ترغیب می نماید.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج22، ص: 936
گفتیم كه معاشرت یك اثر قهری دارد. این نكته را هم عرض بكنم: اینكه عرض كردم فرق است میان معاشرت معلم و متعلم و غیر آن، برای این است كه انسان دو جور معاشرت دارد. در یك جور معاشرتها انسان به اصطلاح دروازه روح خودش را می بندد، خودش را مخفی می كند، نه خودش را آن طوری كه هست بر طرف ظاهر می كند و نه آمادگی دارد كه طرف را در خودش بپذیرد. می بینید انسان اولین بار كه با كسی برخورد می كند، هم او زود یك حالتی پیدا می كند كه خودش را در مقابل انسان می گیرد و هم انسان یك قیافه مصنوعی به خودش می دهد، یعنی همه آنچه را كه هست به او نشان نمی دهد. ولی همینكه با همدیگر صمیمی شدند، دیگر درِ دلها به روی یكدیگر باز می شود؛ این آنچه كه دارد به او می گوید و لااقل پنهان نمی كند، او هم آنچه كه دارد به این ارائه می دهد. آن معاشرتهایی كه فوق العاده اثر دارد این معاشرتهای صمیمانه است، و این توصیه ها هم بیشتر توجه به معاشرتهای صمیمانه دارد. در این معاشرتهاست كه انسان بدون اینكه بفهمد، اثر پیدا می شود. شعر مولوی خیلی شعر خوبی در این جهت است. می گوید:
می رود از سینه ها در سینه ها
از ره پنهان صلاح و كینه ها
صحبت صالح تو را صالح كند
صحبت طالح تو را طالح كند
انسان با خوب می نشیند، نمی فهمد كه چقدر از او گرفت. خودش هم احساس نمی كند. با آدم بد می نشیند، نمی فهمد چقدر از او گرفت.

[1] - . كافی، ج /1ص 39 [و در آن: فِی الاْخِرَةِ عَمَلُهُ. ]
کليه حقوق برای پايگاه شهید مطهری محفوظ است