باز از انحاء تفكراتی كه در خود قرآن مجید به آنها توجه شده است تفكر در تاریخ و
در سرنوشت و سرگذشت اقوام و ملل گذشته است.
قرآن، قصص و حكایات و چیزهایی را كه ما اسمش را «تاریخ» می گذاریم به
طور اشاره ذكر می كند، ولی قسمتهایی را كه مایه های آموزش در آن زیاد است
بیشتر یادآوری می كند و مخصوصا این مطلب را توجه می دهد كه ما قصه و
حكایت را ذكر نمی كنیم فقط برای اینكه یك سمری
[1]به اصطلاح شده باشد و یك
وقتی گذرانده باشید:
فَاقْصُصِ اَلْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ [2].
این هم خودش نوعی تفكر است كه باز از نظر اسلام عبادت است.
[1] - . [سمر یعنی داستان سرایی شبانه یا شبچره. ]