در باب ماهیت عفاف و مفهوم زنا و خیانت از نظر رابطه ی جنسی
مجموعاً چند گونه فكر است:
الف. عفاف یعنی ترك رابطه ی جنسی، مجرد زیستن، و هرچه
بیشتر دوری جستن مرد از زن و زن از مرد. چیزی كه هست نوعی
پلیدی برای جلوگیری از پلیدی بیشتر و دفع افسد به فاسد اجازه
داده شده است به نام ازدواج. این است نظر كلیسای كاتولیك.
ب. نقطه ی مقابل این نظر و آن اینكه عفاف معنی ندارد و زنا یك
تابو یعنی تحریم بدون دلیل و تلقینی است و باید ترس و وهم این از
خاطره ها محو شود. طبعاً لازمه ی این سخن اشتراك جنسی است و نفی
خانواده و تأنیثیت به مفهوم خاص راسل كه ازدواج هم مانع عشق
آزاد نباید باشد. علیهذا زنا مفهوم ندارد.
ج. عفاف یعنی رعایت حقوق احد زوجینْ حق آن دیگری را، و
زنا یعنی خیانت به حقوق همسر. معمولاً از نظر اروپاییان امروز كه
برای غیر زن و مرد خانه دار عشق آزاد را تجویز می كنند معنی عفاف
این است.
د. نظر چهارم نظر اسلام است و آن اینكه عفاف به معنی تجرد
نیست، بلكه به معنی محدود بودن كامیابیهای جنسی در داخل
محدوده ی كانون خانوادگی است.
در كتاب مسئله ی حجاب، بخش سوم، ص 76 گفتیم:
محدودیت كامیابیهای جنسی به محیط خانوادگی (عفاف مرد
جلد یازدهم . ج11، ص: 525
و زن) از جنبه ی روانی به بهداشت روانی اجتماع كمك می كند و
از جنبه ی خانوادگی سبب تحكیم روابط افراد خانواده و برقراری
صمیمیت كامل بین زوجین و از جنبه ی اجتماعی موجب حفظ و
استیفای نیروی كار و فعالیت اجتماع می گردد، و از نظر وضع
زن در برابر مرد، سبب می گردد كه ارزش زن در برابر مرد بالا
رود.
درباره ی هر یك از این قسمتها توضیح داده شده است، مراجعه
شود.