در شماره ی 68 زن روز، ص 58، نقل از كتاب زن جنس برتر اشلی
مونتاگو می گوید:
ماكس فوتك آلمانی كتابی دارد تحت عنوان این كه: آیا زن
انسان است؟ و تا به آنجا پیش رفته كه می گوید: زنان به خاطر
مغز كوچكشان در حكم «حلقه ی مفقوده ای» بین انسان و حیوان
هستند و بایستی عنوان «نیمه انسان» را به آنها داد.
در شماره ی 75، ص 46، مقاله ی زن جنس برتر می گوید:
ارباب كلیسا در روزگار قدیم می گفتند: هر زنی از این كه زن
است باید شرمسار باشد.
در شماره ی 88 می گوید:
در قرون وسطی می گفتند: زن آخرین حیوانی است كه مرد او را
اهلی كرده است.
جلد یازدهم . ج11، ص: 517
ویل دورانت در لذات فلسفه صفحه ی 156 می گوید:
به عقیده ی ارسطو طبیعت آنجا كه از آفریدن مرد ناتوان است زن
را می آفریند. زنان و بندگان از روی طبیعت محكوم به اسارت
هستند و به هیچ وجه سزاوار شركت در كارهای عمومی
نیستند.
در ص 157 می گوید:
كیست كه سالش از چهل بگذرد و از كتاب اتو واینبنگر كه در
آن كوشیده است بی روح بودن زنان را ثابت كند نامی نبرد؟
ص 157:
شوپنهاور: این زن ناقص الخلقه ی تنگ شانه ی پهن كفل كوتاه پا.
ص 157:
نیچه: پیش زنان می روی، تازیانه را به یاد داشته باش.
ص 166:
هكسلی: فضیلت زنان جزء شاعرانه ترین خیالات مردان
است.