رجوع شود به كتاب در تربیت تألیف راسل، ص 150- 151 و152 و به كتاب جهانی كه من می شناسم ص 62. . . و ورقه های اخلاق جنسی و به تاریخ تمدن ویل دورانت، جلد اول، صفحه ی 107. رجوع شود به جلد اول تاریخ تمدن ویل دورانت، صفحه ی 107 و به كتاب زناشویی و اخلاق برتراند راسل. امثال راسل در عین مخالفت با تابو، خود عامل اخلاق تابو می باشندبه عقیده ی ما این حسی كه اخیراً گفته های امثال راسل راجع به تقلیل فرزند به وجود آورده است كه فرزند منفور زنان امروز شده است، فرزند دشمن زیبایی و آسایش و خوشی زن معرفی شده است و مادری پلید و كثیف تلقی شده است، نوعی تابو است كه امثال راسل به وجود آورده اند، ترس و وحشت بی منطقی است كه نیمی از وجود زنان امروز را فرا گرفته است. زنان امروز لذت مادری، سلامتی كه مولود عمل طبیعی زاییدن است، لذتی كه مولود عمل طبیعی شیر دادن است (راسل در كتاب زناشویی و اخلاق لذت شیر دادن را ناشی از تلقین و اغفال مردان می داند! ) فراموش كرده اند و فكر می كنند كه فرزند دشمن لذت، سلامت، طول عمر، زیبایی است؛ از فرزند گریزانند، دهها بار كورتاژ را تحمل می كنند و از وجود فرزند جلوگیری می كنند. آقایان خیال می كنند تنها مذهب است كه اخلاق تابو ایجاد می كند. خودشان از آن تابوسازهای درجه اول می باشند.

(رجوع شود به زناشویی و اخلاق ص 102)در ورقه های اخلاق جنسی گفته ایم: آقای راسل حس قدرت طلبی را و حس ثروت طلبی را نیز اصیل می داند، اما هرگونه ممنوعیتی را در آن زمینه تابو می داند. . . رجوع شود. در تربیت تألیف راسل، ص 150 و 152. جهانی كه من می شناسم ص 68. زناشویی و اخلاق ص 49، فصل تابوی معرفت جنسی. زناشویی و اخلاق ص 125، حس گناه و پشیمانی و ترس نباید بر حیات كودك مستولی شود. زناشویی و اخلاق ص 138- 139. زناشویی و اخلاق ص 102.