علی آن شیر خدا شاه عرب
الفتی داشته با این دل شب
شب ز اسرار علی آگاه است
دل شب محرم سرّ اللّه است
شب علی دیده و به نزدیكی دید
گرچه او نیز به تاریكی دید
شب شنفته است مناجات علی
جوشش چشمه ی عشق ازلی
شاه را دیده به نوشینی خواب
روی بر سینه ی دیوار خراب
قلعه بانی كه به قصر افلاك
سر دهد ناله ی زندانی خاك
دردمندی كه چو لب بگشاید
در و دیوار به زنهار آید
كلماتی چو دُر آویزه ی گوش
مسجد كوفه به نورش مدهوش
جلد نهم . ج9، ص: 264
فجر تا سینه ی آفاق شكافت
چشم بیدار علی خفته نیافت
[1]ناشناسی كه به شب برقع پوش
می كشد بار گدایان بر دوش.
پادشاهی كه به تاریكی شب
می برد شام یتیمان عرب.
تا نشد پردگی آن سرّ جلی
نشد افشا كه علی بود علی.
عشقبازی كه هماغوش خطر
خفت در خوابگه پیغمبر.
آن دم صبح قیامت تأثیر
پرده ی در شد از او دامنگیر.
دست در دامن مولا زد در
كه علی بگذر و از ما مگذر.
شال می بست و ندایی مبهم
كه كمربند شهادت محكم.
شاهبازی كه ز شوق دیدار
می كند قاتل خود را بیدار.
ماه محراب عبودیت حق
سر به محراب عبادت منشق.
می زند پس لب او كاسه ی شیر
می كند چشم اشارت به اسیر.
چه اسیری كه همان قاتل اوست
تو خدایی مگر ای دشمن دوست.
كفن از گریه ی غسّال خجل
پیرهن از رخ وصّال خجل.
شبروان مست ولای تو علی
جان عالم به فدای تو علی
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
كه به ماسوی فكندی همه سایه ی هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
بروای گدای مسكین در خانه ی علی زن
كه نگین پادشاهی به كرم دهد گدا را
به خدا كه در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه ی بقا را
مگرای سحاب رحمت تو بباری ار نه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوی را
جلد نهم . ج9، ص: 265
به جز از علی كه گوید به پسر كه قاتل من
چو اسیر توست اكنون به اسیر كن مدارا
به جز از علی كه آرد پسری ابوالعجائب
كه علم كند به عالم شهدای كربلا را
نه خدا توانمش گفت نه بشر توانمش خواند
متحیرم چه نامم شه ملك لافتی را
ز نوای مرغ یاحق بشنو كه در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوش است شهریارا
[2]
[1] عدی بن حاتم خطاب به معاویه در مورد مولی گفت: یستوحش من الدنیا و
زهرتها و یستأنس باللیل و وحشته.
[2] [در ذیل اشعار منقول از زنده یاد استاد شهریار، نویسنده ی این اشعار چنین نوشته
است: ] بنا به امر استاد بزرگوار جناب آقای مطهری با خطی ناجور نوشته شد، الداعی
عیسی اهری تبریزی، /42/412 [زمانی كه استاد به خاطر قیام 15 خرداد در
زندان رژیم شاه بودند. ]