یكی از مسائل مهم در باب رهبری و امامت، مخصوصاً به مفهوم اسلامی امامت، این است كه وظیفه ی به اصطلاح روشنفكر چیست؟ آیا وظیفه ی روشنفكر و مسئولیت روشنفكر فقط منعكس كردن ناهمواریها و ناهنجاریها و بیدار كردن شعور طبقات استثمارشده و وارد كردن تضاد واقعی طبقاتی در وجدان طبقات محروم و توده است و دیگر جامعه خود به خود و دیالكتیكی وار حركت می كند؟ یا نه، جامعه بیش از هر چیز نیاز به رهبری و هدایت و امامت دارد. لازمه ی جبری تضادها تكامل نیست. تكامل بدون هدایت و پیشوایی و رهنمایی و رهبری غیر میسر است. در جزوه یاز كجا آغاز كنیم؟ صفحات آخر، بحث مفصلی تحت عنوان «مسئولیت و رسالت روشنفكر» طرح كرده است و در صفحه ی 39 می گوید: .

مسئولیت روشنفكر به طور خلاصه انتقال ناهنجاریهای درون جامعه به احساس و خودآگاهی مردم آن جامعه است. دیگر جامعه خود حركتش را انجام خواهد داد. .

البته در چند سطر بعد جمله هایی دارد كه ضد این مطلب است، نیاز جامعه را به هدایت و راهنمایی تأیید می كند.