درشرح ابن ابی الحدید، جلد 3، صفحه ی 370 الی 376 به مناسبت جمله ی امیرالمؤمنین علیه السلام: .

و قد علمتم موضعی من رسول اللّه صلی الله علیه و آله بالقرابة القریبة و المنزلة الخصیصه. . . و لقد قرن اللّه به صلی الله علیه و آله من لدن ان كان فطیماً اعظم ملك من ملائكته. . . .

شرح حال رسول اكرم را از زمان شیرخوارگی و استرضاع در بنی سعد و داستان شق بطن و تسدید و تأییدهایی كه در مواقعی از آن حضرت می شده و كیفیت ایام مجاورت حراء و ابتدای نزول وحی و داستان رنّه ی شیطان و شهودهای غیبی علی علیه السلام به تفصیل (نسبتاً) نقل شده. اینها را در چند مقام نقل كرده: .

الف. ما ورد فی شأن رسول اللّه صلی الله علیه و آله و عصمته بالملائكة.

ب. مجاورته صلی الله علیه و آله بحراء و كون علی علیه السلام معه هناك.

ج. ما ورد فی انه لم یجمع بیت واحد یومئذ فی الاسلام غیر رسول اللّه صلی الله علیه و آله و علیاً و خدیجة.

د. ما ورد فی سماعه رنة الشیطان.

هـ. ما ورد فی كونه علیه السلام وزیراً للمصطفی.

خود جمله هاینهج البلاغهاین است: .

انا وضعت فی الصغر بكلاكل العرب و كسرت نواجم قرون ربیعة و مضر، و قد علمتم موضعی من رسول اللّه صلی الله علیه و آله بالقرابة القریبة و المنزلة الخصیصة. وضعنی فی حجره و انا ولد یضمّنی الی صدره و یكنفنی الی فراشه و یمسنی جسده و یشمنی عرفه و كان یمضغ الشی ء ثم یلقمنیه و ما وجد لی كذبة فی قول و لا خطلة فی فعل. و لقد قرن اللّه به صلی الله علیه و آله من لدن ان كان فطیماً اعظم ملك من ملائكته یسلك به طریق المكارم و محاسن اخلاق العالم لیله و نهاره، و لقد كنت اتبعه اتباع الفصیل اثر امه، یرفع لی فی كل یوم من اخلاقه علماً و یأمرنی بالاقتداء به، و لقد كان یجاور فی كل سنة بحراء فأراه و لا یراه غیری، و لم یجمع بیت واحد یومئذ فی الاسلام غیر رسول اللّه صلی الله علیه و آله و خدیجة و انا ثالثهما، اری نور الوحی و الرسالة و اشم ریح النبوة. و لقد سمعت رنّة الشیطان حین نزل الوحی علیه صلی الله علیه و آله، فقلت: یا رسول اللّه ما هذه الرنّة؟ فقال: هذا الشیطان قد أیس من عبادته، انك تسمع ما اسمع وتری ما اری الاّ انك لست بنبی و لكنك وزیر و انك لعلی خیر. .

این جهات كه در اینجا ذكر شده كه در واقع علی خودش فصلی از شرح حال خود را ذكر می كند و این بهترین سند احوال بزرگاناست كه خودشان فصلی از شرح حال خود را بنویسند و یا بگویند، اینها می رساند كه فلسفه ی اینكه رسول اكرم علی را به خانه ی خود برد اهتمام عجیبی بود كه به تربیت وی داشت؛ مضغ غذا و خورانیدن به علی برای این بود كه می خواست بزاق خود را داخل خون علی بكند، همان بزاقی كه شفای بیماری و كوری و غیره بود. از اینها معلوم می شود كه [این ] داستان [كه ] پیغمبر علی را به خاطر این برد كه باری از دوش ابوطالب برداشته باشد، درست نیست. .

رجوع شود به ذیل خطبه ی 195: و لقد علم المستحفظون من اصحاب محمد. . . جریان تصدی آن حضرت غسل حضرت رسول را- شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 861. . .