رجوع شود به رساله دكتر. . . درباره این موضوع، ایضاً الغدیر، جلد 11، صفحه 149.

ایضاً تقریرات مطالب درس آقای خویی در مكاسب محرمه.

معمولاً در حرمت ریش تراشی به حدیثی قریب به این مضمون استناد می شود: لیس منا من حلق او صلق او شقّ. جاحظ این حدیث را در البیان و التبیین، جلد 2، صفحه 20 نقل می كند و عبدالسلام محمد هارون در پاورقی می نویسد:

یعنی حلق الشعر عند المصیبة او رفع الصوت فی المصائب و الشق شق الثیاب لذلك.

مجمع البیان، ذیل آیه 19 از سوره احزاب (سلقوكم بألسنة حداد. . . ) می گوید:

و سلق ای صاح، و منه خطیب مسلق، و سلقته بالكلام اسمعته المكروه، و فی الحدیث: لیس منا من سلق او حلق او رفع صوته عند المصیبة. و قیل هو ان تصك وجهها. و معنی حلق ای یحلق رأسه و شعره عند المصیبة.