اسلام طرفدار دو قدرت است: یكی قدرت روحی و دیگر قدرت اقتصادی. طرفدار قدرت روحی است به این معنی كه می گوید از ناحیه ی اخلاقی شما باید آنقدر قوی و نیرومند باشید كه به دنیا و مافیهایش اعتنا نداشته باشید، بنده و اسیر دنیا نباشید. چه عالی می فرماید امیرالمؤمنین: اَلزُّهْدُ كُلُّهُ بَیْنَ كَلِمَتَیْنِ مِنَ الْقُرْ انِ [1]. علی علیه السلام كه زهد را از جنبه ی قوّت روحی تفسیر می كند، می فرماید: خدا در قرآن بیان كرده: لِكَیْلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَكُمْ وَ لاتَفْرَحوا بِما اتیكُمْ [2]. وقتی از ناحیه ی روحی به این مقام رسیدید كه اگر تمام دنیا به شما رو بیاورد شادی زده و اسیر نمی شوید و اگر تمام دنیا را از شما بگیرند روحتان شكست نمی خورد، در این صورت شما زاهد هستید. اسلام طرفدار دو قوّت است. این دو قوّت مربوط به مسئله ی زهد و دنیاست. از ناحیه ی روحی ما باید آنقدر قوی و نیرومند باشیم كه مال و ثروت دنیا نتواند ما را بنده ی خودش قرار بدهد، و از نظر اقتصادی باید كوشش كنیم مال و ثروت را از طریق مشروع در اختیار خودمان بگیریم تا بتوانیم از این قدرت مادی و اقتصادی استفاده كنیم. وقتی كه دانستید اسلام طرفدار این دو قدرت است، قدرت اخلاقی و قدرت اقتصادی، می بینید ما زاهدهایی هستیم كه در هر دو ناحیه طرفدار ضعف هستیم و ضعف داریم.

---