فكّر تجد كلّ شئ فیك مجتمعا
انّ ابن آدم اعطی افضل الدّرج
اجسامنا كالمشاكی و النفوس بها
زیت و نورالعقل كالسرج
- للشیخ الرئیس.
خط جناب آقای حاج آقا عزالدین
[1]سلّمه اللّه، امام جمعه محترم زنجان.
آدمیزاده طرفه معجونی است
كز فرشته سرشته وز حیوان
گر كند میل این شود پس ازاین
ور رود سوی آن شود به از آن
تو یك چیزی ولی چندین هزاری
[2]دلیل از خویش روشنتر نداری
رجوع شود به ورقه های «روح» .
در (راهنمای دانشوران) به شیخ اشراق نسبت می دهد:
هان تا سر رشته ی خرد گم نكنی
خود را ز برای نیك و بد گم نكنی
رهرو تویی و راه تویی، منزل تو
هش دار كه راه خود به خود گم نكنی
حافظ می گوید:
خیال حوصله ی بحر می پزد، هیهات
چهاست در سر این قطره ی محال
اندیش
اولش این است:
جلد یك . ج1، ص: 372
دلم رمیده شد و غافلم من درویش
كه آن شكاری سرگشته را چه آمد
پیش
چو بید بر سر ایمان خویش می لرزم
كه دل به دست كمان ابرویی است
كافركیش
. . . به كوی میكده گریان و سرفكنده روم
چرا كه شرم همی آیدم ز
حاصل خویش
راجع به موضوع «خودت را بشناس» و موضوع «دواؤك فیك و
داؤك منك» رجوع شود به فصل دوم (رهبر نژاد نو) ، كاظم زاده ایرانشهر،
كه در كتابخانه مجلس نمره ی 4117 است.
رجوع شود به (رسائل اخوان الصفا) ، قِسم دوم، ص 297، فی قول
الحكماء ان الانسان عالم صغیر
[1] . [در نسخه اصل ابیات فوق به خط ایشان آمده است. ]
[2] .
عشق را پانصد پر است و هر پری
از فراز عرش تا تحت الثری