عیسی علیه السلام به حواریین گفت: «من خواهش و حاجتی دارم، اگر قول می دهید آن را برآورید بگویم. » حواریین گفتند: «هرچه امر كنی اطاعت می كنیم. » .

عیسی از جا حركت كرد و پاهای یكایك آنها را شست. حواریین در خود احساس ناراحتی می كردند، ولی چون قول داده بودند خواهش عیسی را بپذیرند تسلیم شدند و عیسی پای همه را شست. همینكه كار به انجام رسید، حواریین گفتند: «تو معلم ما هستی، شایسته این بود كه ما پای تو را می شستیم نه تو پای ما را. » .

عیسی فرمود: «این كار را كردم برای اینكه به شما بفهمانم كه از همه ی مردم سزاوارتر به اینكه خدمت مردم را به عهده بگیرد «عالم» است. این كار را كردم تا تواضع كرده باشم و شما درس تواضع را فرا گیرید و بعد از من كه عهده دار تعلیم و ارشاد مردم می شوید راه و روش خود را تواضع و خدمت خلق قرار دهید. اساسا حكمت در زمینه ی تواضع رشد می كند نه در زمینه ی تكبر، همان گونه كه گیاه در زمین نرم دشت می روید نه در زمین سخت كوهستان. » [1]

---