وَ اِتَّقُوهُ و تقوای الهی را داشته باشید. تقوا یعنی حالت پروا داشتن، چون از ماده ی وَقْی
به معنی نگهداری است؛ خود نگهدار بودن. همین قدر كه انسان بنده ی خدا شد به
دنبالش مسائلی پیش می آید كه انسان باید خودش را در آنجا نگهداری كند؛ همان
مسأله ی حرامها و گناهها؛ و انسان تا یك سلسله خود نگهداری ها نداشته باشد محال
است كه به سعادت برسد.