بعد از این سوگند می فرماید:
وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلِیلاً ما تُؤْمِنُونَ این سخنِ یك شاعر
نیست، از روح یك شاعر بماهو شاعر كه جز تخیل چیز دیگری نیست صادر نشده
است.
قَلِیلاً ما تُؤْمِنُونَ یك حالت شكایت مانند: چقدر كم شما به حقیقت ایمان
می آورید! تعجب است كه در ترجمه ی قرآنِ پیش روی من این جمله را غلط ترجمه
كرده اند: «اندكی كه نمی گروند» . این «ما» را مای نافیه خیال كرده است، در صورتی
كه «قَلیلاً ما» خودش یك كلمه است. نه قَلیلاً ماتُؤْمِنونَ (بعضی خیال كرده اند «ما»
در اینجا مای نفی است) كمی ایمان نمی آورید، یعنی بیشتر ایمان می آورید؛ در
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 666
صورتی كه «قَلیلاً ما» در زبان عربی مجموعش یك كلمه است و معنی «ما» در اینجا
نفی نیست.
قَلِیلاً ما تُؤْمِنُونَ كمی ایمان می آورید. این در مقام شكایت است كه چرا
اهل ایمان كم اند؟
وَ لا بِقَوْلِ كاهِنٍ [قرآن ] سخن كاهن، از آن مردمی كه مدعی اند با
جن ارتباط دارند، نیست. «قلیلا ما تذكرون» چقدر كم شما متذكّر و متنبّه می شوید كه
این نكات را بفهمید! این نكات چیست؟
تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ اَلْعالَمِینَ یك حقیقتِ
فرودآورده شده، نازل شده، تنزّل كرده از ناحیه ی پروردگار همه ی جهانهاست.