میرداماد (استاد ملاصدرا، صدرالمتألّهین معروف) یكی از فیلسوفان بزرگ جهان اسلام است كه معاصر است با شیخ بهایی و همچنین شاه عباس. او از شخصیتهای علمی بسیار بزرگ جهان اسلام است در قسمتهای مختلف. هم مرد فقیهی است، اهل اصول و رجال و حدیث، و هم در همان حال فیلسوف خیلی بزرگی است و شهرت بیشترش در فیلسوفی است؛ در فلسفه بیشتر از هر چیز دیگر شهرت دارد. و در عین حال مرد بسیار پاك و مهذب و اهل معنا و حقیقت بوده است، كه اخیراً دنیا روی او دارد حساب می كند. این مسأله ی «مكتب اصفهان» كه اخیراً دارد شهرت جهانی پیدا می كند و معروف می شود، مكتبی است كه از میرداماد و شخصیتهایی مثل او شروع می شود.

این جمله از میرداماد، معروف است. همین مطلب را به زبان فلسفه به این شكل گفته است: «المتفرقات فی سلسلة الزمان مجتمعاتٌ فی وعاء الدهر» یعنی این اشیاء كه در رشته ی زمان یكی بعد از دیگری و از هم جدا هستند (مثلاً جلسه ی امروز از جلسه هفته ی گذشته جداست، یك هفته با همدیگر فاصله دارند، در این بین میلیونها حادثه برای هر یك از افراد این جلسه پیدا شده، حالا ما كجا هستیم آن جلسه كجاست؛ در رشته ی زمان، حوادثْ متوالی و پشت سر یكدیگرند، از هم جدا هستند و با یكدیگر فاصله دارند) همینها كه در این چهره از یكدیگر دورند و با یكدیگر فاصله دارند، در چهره ی دیگر كه او آن را «وعاء دهر» یعنی ظرف روزگار می نامد (اصطلاح، مخصوص خود اوست) [با هم هستند. ] تمام حوادث متفرق و متسلسل كه مثل دانه های زنجیر پشت سر یكدیگر قرار گرفته اند در آنجا با یكدیگر معیّت دارند و جدایی در كار نیست.