«أَ لَمْ یَأْتِكُمْ نَبَأُ اَلَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ» . قرآن همیشه از
خودِ دنیا به عنوان یك قیامت كوچك یاد می كند، یعنی چنین نیست كه اعمال انسان
در همین دنیا هیچ بازگشتی نداشته باشد. این را از این جهت ذكر می كند كه انسانها
چون اهل دنیا هستند و دنیا را جلوی چشمشان می بینند عواقب دنیوی بیشتر در
آنها اثر می گذارد با اینكه خیلی كوچكتر از عواقب اخروی است، زیرا آخرت فعلاً از
چشمشان مخفی است. قرآن می فرماید قسمتی از عقوبتها و مكافاتها در همین دنیا
به انسانها می رسد. آیه ی شریفه ی مزبور می فرماید: آیا خبر و داستان و سرگذشت ملتها
و امتهایی كه قبل از شما بوده اند به اطلاع شما نرسیده است كه اینها چگونه عاقبت و
نتیجه ی سوء اعمال خود را در همین دنیا و در همین دادگاه الهی چشیدند؟ یعنی این
راه غلطی كه اینها می روند و پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و همه ی انبیاء می آیند برای اینكه مردم
را از این راه غلط نجات دهند راهی است كه در دنیا هم عاقبت شومی دارد. بعد این
سؤال مطرح می شود كه آیا اینها دیگر كارشان تمام شد و به حسابشان رسیدگی
شد؟ نه،
«وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ» عذابی دردناك [در انتظار آنهاست. . .
[1]. ]
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 357
[1] . [متأسفانه چند دقیقه ی آخر نوار ضبط نشده است. ]