اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
قُلْ یا أَیُّهَا اَلَّذِینَ هادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِیاءُ لِلّهِ مِنْ دُونِ اَلنّاسِ فَتَمَنَّوُا اَلْمَوْتَ
إِنْ كُنْتُمْ صادِقِینَ. `وَ لا یَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَ اَللّهُ عَلِیمٌ بِالظّالِمِینَ. `قُلْ
إِنَّ اَلْمَوْتَ اَلَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِیكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلی عالِمِ اَلْغَیْبِ وَ اَلشَّهادَةِ
فَیُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ [1].
آیه ی قبل از این آیه، مثَلی برای علمای یهود بود كه درباره ی آن بحث كردیم
[2]. روح آن
آیه این بود كه اینها با آنكه تكلیف و مسؤولیت
تورات به آنها داده شده و آن كتاب
آسمانی به آنها تعلیم داده شده است عملاً حامل آن كتاب نیستند؛ به این معنی كه
آنها در عمل پیرو این كتاب نیستند و دستورهای این كتاب را به كار نمی بندند. آن
مثَل به همین مناسبت در آن آیه ی كریمه آورده شده است. علمای یهود و بلكه شاید
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 278
غیرعلمایشان هم از همین امتیاز ظاهری كه ما اهل كتاب و اهل
تورات هستیم
استفاده می كردند كه قرآن فرمود: شما همان اندازه اهل
تورات هستید كه اگر الاغی
را از كتاب بار بزنند اهل آن كتاب است. آنها می خواستند از این مقدار انتساب
استفاده های دیگری هم بكنند و قرآن كریم ادعاهای دیگری از قول آنان در آیات
دیگر نقل فرموده است. از جمله ادعا می كردند:
«نَحْنُ أَبْناءُ اَللّهِ وَ أَحِبّاؤُهُ» [3] ما فرزندان
خدا هستیم، ما «خدا نژاد» هستیم.
[2]
. [متأسفانه نوار جلسه ی مذكور در دست نیست. ]