اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
یا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللّهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اِتَّقُوا اَللّهَ إِنَّ اَللّهَ
خَبِیرٌ بِما تَعْمَلُونَ. `وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اَللّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ
اَلْفاسِقُونَ. `لا یَسْتَوِی أَصْحابُ اَلنّارِ وَ أَصْحابُ اَلْجَنَّةِ أَصْحابُ اَلْجَنَّةِ هُمُ
اَلْفائِزُونَ [1].
این آیات ظاهرش این است كه از آیات گذشته به كلی جداست. البته در این كه از
نظر مضمون مضامین دیگری است بحثی نیست ولی آیا به تناسب آن آیات هم
هست، می شود تناسبی هم در نظر گرفت، ولی سبك قرآن این است كه همیشه انسان
را از دنیایی به دنیای دیگر می برد و از آن دنیا به دنیای دیگر. قبلاً بحث یهودیان بود
و بعد بحث منافقین و روابطی كه این دو گروه با یكدیگر داشتند و از این آیه به بعد
مخاطب مؤمنین هستند، آنهم در امری كه دیگر مربوط به روابطشان با منافقین یا
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 159
یهود نیست بلكه مربوط است به روابطشان با خدا. این است كه مسأله خیلی رنگ
موعظه و اندرز و معنویت می گیرد و خیلی هم در این جهت اوج می گیرد. از این دو
سه آیه كه بگذریم آنگاه آیات توحیدی می آید كه آیات آخر سوره حشر در قرآن
معروف است.