این آیه قطع نظر از اینكه حقیقتی را بیان فرموده است، به یك دلیل واضحی بطلان
شفیع بودن بتها را ثابت كرده و آن اینكه شفاعت یك امر كوچكی نیست كه به هر
موجودی بشود نسبت داد، شفاعت شأن توحید و اهل توحید است. بت كه اصلاً
شعور و دركی ندارد كه [شفیع ] باشد. بعلاوه خود عمل شفاعت مستلزم این است كه
شفیع به احوال مشفوعٌ له آگاه باشد و بتواند بفهمد و تشخیص بدهد كه آیا این
استحقاق شفاعت دارد یا ندارد. این شفعایی كه شما فرض كرده اید اصلاً صلاحیتی
برای شهود حق و برای اینكه آگاه به كار خودشان باشند ندارند به وجهی من الوجوه.
در این آیه شرط شفیع را از نظر صلاحیت خودش ذكر كرده، یعنی هر كسی نمی تواند
شفیع باشد؛ شرط شفاعت، از اهل توحید بودن است، دیگر آگاه بودن به احوال
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 609
مشفوعٌ لهم است.