مطلبی كه [متمم این مقدمه است ] این است كه در مسئله ی «پرستش» دو طرز تفكر
مختلف در دنیا وجود دارد. یكی این است كه پرستش بشر از پرستش سنگ و
چوب و رئیس قبیله و حتی مار و مور و بت و ستاره و ماه و خورشید و دریا و كوه و
فرشته و پیغمبر شروع شده تا ارباب انواع مختلف، تا می رسد به پرستش خدا.
بسیاری از فرنگیها، اغلب اینهایی كه تاریخ ادیان می نویسند این طور می نویسند كه
پرستش در بشر ابتدا از پرستش همین بت یا پدر خانواده (رئیس خانواده) شروع
شد، و از كوچكها شروع شد، از خدای خانواده رسید به خدای قبیله، از خدای قبیله
رسید به خدای مملكت مثلاً، بعد خدای منطقه، بعد خدای زمین، خدای آسمان،
خدای آسمانها، بعد چند خدا؛ بشر این سیر تصاعدی را انجام داد تا در آخرین
مرحله رسید به خدای یگانه.
قرآن همیشه عكس مطلب را می گوید. قرآن می گوید اول پرستش خدای
یگانه بوده، انحراف از پرستش خدای یگانه منجر به بت پرستی ها شده است. این،
دو نوع تاریخ دینِ بر ضد یكدیگر است. در میان فرنگیها هم عده ای [همین نظریه را
دارند. ] شاید اولین كسی كه این مكتب را به وجود آورد یك آلمانی به نام
ماكس مولر است- و نظریه اش معروف است- و بعد افراد دیگری هم تابع این نظریه
شدند. آنها هم فعلاً این نظر قرآن را قبول كرده اند كه اول توحید بوده و بعد
بت پرستی. توحید مولود بت پرستی نیست، یعنی توحید متولّد شده و تكامل یافته ی
بت پرستی نیست، بلكه بت پرستی صورت انحرافی خداپرستی است. قرآن كه از
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 599
یك طرف برای انسان فطرت توحیدی قائل است و از طرف دیگر می گوید از روزی
كه بشر به روی زمین آمده خدا پیغمبران فرستاده است كه اینها نگهبان بشر بوده اند،
قهراً مكتب قرآن این است كه اولین چیزی كه در روی زمین پیدا شده توحید است،
چون اولین چیزی كه در زمین پیدا شده حجّت خداست. مكتب اسلام انبیا این
است: اولین كسی كه خدا در زمین فرستاد حجّت خدا و پیغمبر بود و هیچ وقت
زمین خالی از حجّت خدا نیست و اگر در روی زمین دو نفر باقی بمانند یكی از آنها
حجّت خدا خواهد بود. این است كه قرآن در بت پرستی ریشه هایی از خداپرستی به
دست می دهد كه انحرافات خداپرستی به اینجا رسیده است. اینكه ما می گوییم مثلاً
عرب جاهلیت بت را پرستش می كرد چنین نیست كه یكدفعه از خانه اش بیرون
آمد، رفت سنگی یا چوبی پیدا كرد و گفت برویم پرستش كنیم، بلكه اینها یك
ریشه هایی در اول و در اصل در خداپرستی داشته است؛ صورتهای انحرافی
خداپرستی و مغالطه هایی در خداپرستی به اینجا رسیده است.