اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم
وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ
زِینَتَهُنَّ إِلاّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ
إِلاّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ
إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَكَتْ أَیْمانُهُنَّ أَوِ
اَلتّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی اَلْإِرْبَةِ مِنَ اَلرِّجالِ أَوِ اَلطِّفْلِ اَلَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلی عَوْراتِ
اَلنِّساءِ وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَی اَللّهِ
جَمِیعاً أَیُّهَا اَلْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ [1].
این آیه و آیه ی قبل هردو درباره ی وظیفه ی زن و مرد در برخورد با یكدیگر، به علاوه ی
مسئله ی ستر عورت است. در آیه ی اول كه مربوط به مرد است و در جلسه ی قبل تلاوت
شد، دو فرمان به مردها داده شده بود: یكی نهی از چشم چرانی كردن و دیگر امر به
ستر عورت و یا به تعبیر بالاتر امر به خودداری از زنا؛ یعنی حفظ كردن دامن، هم از
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 450
نگاه- كه معنایش ستر عورت است- و هم از فحشا. پس مردان موظفند، هم
چشمهای خودشان را از چشم چرانی نگهداری كنند و هم دامن خودشان را از فحشا
نگهداری كنند. آیه ای كه درباره ی مردهاست كوتاهتر [از آیه ی مربوط به زنها] است و
همین مقدار بیشتر نیست جز آن كه بعد توصیه می كند: این كه ما می گوییم چشمها را
از نگاه كردن ها نگهداری كنید و دامنها را از فحشا، خیال نكنید یك كاری است كه
ما بدِ شما را می خواهیم؛ نه، پاكی شما را می خواهیم و خدای شما بهتر می داند و بهتر
به كار شما آگاه است.
در آیه ی دوم كه مربوط به زنهاست، عین همین دو دستور آمده است با همان
تعبیر، با این تفاوت كه ضمایر، مؤنث است. می فرماید: به زنها هم بگویید كه چشمها
را از چشم چرانی و از نگاه به آنچه نباید نگاه كرد حفظ كنند و دامنهای خودشان را،
هم از نگاه كردن دیگران و هم از فحشاحفظ كنند، یعنی همان دستور و همان عبارتی
كه در مورد مردان آمد.