یَحْذَرُ اَلْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِی قُلُوبِهِمْ منافقین می ترسند كه درباره ی آنها
سوره ای نازل بشود و به آنها اطلاع بدهد از آنچه كه در دل دارند و نیتهای آنها را به
آنان بازگو كند.
قُلِ اسْتَهْزِؤا به آنها بگو حالا مسخره كنید
اِنَّ اللّهَ مُخْرِجٌ ما تَحْذَرونَ خدا
آن نیات باطن شما را بیرون خواهد آورد و به پیغمبر خودش خواهد گفت.
وَ لَئِنْ
سَأَلْتَهُمْ لَیَقولُنَّ اِنَّما كُنّا نَخوضُ وَ نَلْعَبُ اگر از آنها درباره ی آن كار بپرسی (خیلی مجهول
گذاشته؛ [گویی می خواهد بگوید] آن چه كاری بود كه می خواستید انجام بدهید؟ ! )
می گویند ما كه قصد جدی نداشتیم، می خواستیم شوخی كنیم. (مثل اینكه یك كسی
می گوید من می خواستم تو را بترسانم، قصد جدی نداشتم. )
قُلْ أَبِاللّهِ وَ ایاتِهِ وَ رَسولِهِ
كُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤنَ بگو آیا شما به خدا و آیات خدا و به رسول خدا دارید استهزاء می كنید،
مسخره می كنید كه شوخی می كردیم؟ !
لاتَعْتَذِروا بی جهت عذر نیاورید. حرف
حقیقی این است:
قَدْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ ایمانِكُمْ شما مؤمن بودید ولی كافر شدید؛ واقعاً شما
كافر شدید.
اِنْ نَعْفُ عَنْ طائِفَةٍ مِنْكُمْ نُعَذِّبْ طائِفَةً بِاَنَّهُمْ كانوا مُجْرِمینَ شما دو دسته
هستید: بعضی تان قابلیت گذشت دارید ولی برخی ندارید، و اگر ما از بعضی از شما
گذشت كنیم از بعضی دیگرتان گذشت نخواهیم كرد كه آنها مجرم هستند.
تتمه اش ان شاءاللّه باشد جلسه ی دیگر
[1].
و صلّی اللّه علی محمّد و اله الطاهرین.
باسمك العظیم الاعظم الاعزّ الاجلّ الاكرم یا اللّه. . . .
خدایا دلهای ما را به نور قرآن منوّر بگردان، نیتهای ما را خالص بگردان.
خدایا ما را مسلمان واقعی قرار بده.
خدایا حاجات مشروعه ی همه ی ما را برآور. در این شب رحمت، اموات ما را
غریق رحمت بفرما.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 386
مجموعه آثار شهید مطهری . ج26، ص: 387
[1] . [متأسفانه نوار جلسه ی بعد در دست نیست. ]