اسلام شعار تصویری ندارد. دو شعار است كه اسلام ندارد؛ یكی شعار تصویری و یكی شعار عددی. در بعضی از جاهای دیگر شعارهای تصویری پیدا می شود مثل صلیب كه شعار مسیحیت است. اسلام شعاری ندارد كه در مقابل صلیب بگذاریم.

هلال كه شما می بینید امروز تا اندازه ای شعار شمرده می شود و در مقابل صلیب قرار می دهند البته شعار دولت عثمانی بود. چون در قدیم اروپاییها با اولین و عظیمترین و بزرگترین دولت اسلامی كه روبرو می شدند دولت عثمانی بود و هلال شعار دولت عثمانی بود، لذا در دنیای اروپا همیشه هلال را در مقابل صلیب قرار می دهند، می گویند جنگهای صلیب و هلال؛ در كجا صلیب هلال را مغلوب كرد و در كجا هلال صلیب را مغلوب كرد. ولی اگرما بخواهیم هلال را به عنوان یك شعار اسلامی بپذیریم؛ چنین شعاری ما در اسلام نداریم و به صورت اسلامی نمی شود آن را قبول كرد. اسلام هیچ نوع شعار تصویری ندارد. تصویرهایی كه با اسم و به انتساب شخص مقدس رسول اكرم یا امیرالمؤمنین یا ائمه ی اطهار [است و] این تصویرهایی كه در بازار می فروشند- شمایل پیغمبر اكرم، شمایل امیرالمؤمنین- هیچ كدام اساس ندارد و اسلام هم از اول تمایلی به این امر نداشته بلكه با آن مخالف بوده است.

اسلام چون راجع به توحید غیور است و غیرت توحیدی زیادی دارد، از اول با مجسمه سازی و مجسمه تراشی- بالاخص برای اولیای دین- سخت مبارزه كرده است و در آن زمان هم افرادی بودند كه اگر می خواستند تصویر بكشند با قلم می كشیدند- مخصوصاً در زمان ائمه كه تمدن اسلامی خیلی توسعه پیدا كرده بود- ولی در عین حال چنین چیزی نبوده و مخصوصاً اگر از پیغمبر و ائمه تصویری می بود حتماً ما حالا آنها را به جای عیسای مسیح گرفته بودیم و پرستش می كردیم. گذشته از اینكه این تصویرها بی اساس است، این شمایلها را به نام پیغمبر و به نام حضرت امیر و به نام ائمه ی دیگر مثلاً حضرت امام حسین قبول نكنید؛ خشن است، قیافه ی عجیبی كه نمی خواهم تعبیر زشتش را به كار ببرم؛ همیشه علی علیه السلام را با یك شمشیر دو زبانه ای كه مثل زبان افعی دو سر دارد، با یك قیافه ی خشمناكی نشان داده اند. علی كِی این جور بوده؟ ! دشمنهای علی می گفتند عیبش برای خلافت این است كه خنده روست. می فرماید: عَجَباً لِابْنِ النّابِغَةِ! یَزْعُمُ لِاَهْلِ الشّامِ اَنَّ فِیَّ دُعابَةً وَ اَنِّی امْرُؤٌ تِلْعابَةٌ [1]. عجبا برای پسر نابغه (عمرو عاص) - می گویند قبل از او عمر این جمله را گفته بود- عیبی كه به من برای خلافت می گیرد این است كه می گوید من یك آدم خوش مشربم، شوخی می كنم و خنده رو هستم. علی خاصیت هر مؤمنی را داشت:

اَلْمُؤْمِنُ بُشْرُهُ فی وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فی قَلْبِه. علی غصه و حزن و خوفش و هرچه داشت در دلش بود، هرگز دائماً ابروهای دوگره نداشت. علی در میدان جنگ كه می رفت شمشیرش به دستش بود؛ مگر همیشه هرجا نشسته بود یك شمشیر دو دم روی زانویش گذاشته بود؟ بعضی قیافه های بسیار كریه مثل قیافه های قاتلهای حرفه ای را- كه ثابت شده به دست دشمنهاست- می آیند به نام شمایل امیرالمؤمنین پخش می كنند، بعد شیعیان امیرالمؤمنین هم همینها را در خانه هایشان می زنند. یك سال، هم شمایل زردشت را منتشر كردند هم شمایل حضرت امیر را. زردشت كه قطعاً شمایل ندارد چون اصلاً تاریخش معلوم نیست. عده ای می گویند اصلاً زردشت یك شخصیت افسانه ای است نظیر رستم و اسفندیار و اصلاً چنین آدمی وجود نداشته است. آنهایی هم كه می گویند وجود داشته، از شش هزارسال قبل از میلاد گفته اند تا ششصد سال قبل از میلاد. در كجا متولد شده؟ در تمام این مسائل تردید است. از آدمهای چند هزارسال پیش كه كسی شمایل ندارد. یكی از مجلات عكس زردشت را منتشر كرده بود به صورت یك آدم قدّیس، یك چهره ی خیلی نورانی، سرش را هم به طرف آسمان كرده، یك ریش خیلی محرابی؛ هركس نگاه می كرد می گفت عجب چهره ی نورانی! از امیرالمؤمنین هم یك عكس منتشر كرده بودند با یك ریش مخصوصی و زرهی به تن، قیافه ای گرفته كه گویی با همه ی مردم دعوا دارد. آن وقت شیعیان مرتضی علی هم همینها را در خانه ی خودشان می برند! ما در اسلام شمایل تصویری نداریم. چه لزومی دارد؟ واللّه نه مستحب است و نه واجب؛ حتی مستحب هم نیست. اگر شكی باشد در اباحه ی آن است.

---