شاعر عرب (شاید ابوالعلاء معرّی) می گوید:
الظلم من شیم الناس فان تری
ذا عفة فلعلة لایظلم
آیا مفاد این شعر قابل قبول است؟ پس اصل فطرت كجا رفت؟
اگر فطرت در كار است، پس چه علل و موجباتی سبب این اندازه
انحراف می شود كه یك گردش 180 درجه بزند؟
جلد ششم . ج6، ص: 146
و یا شق سومی در كار است و آن اینكه فاقد سرشت است، چه
سرشت عدل و چه ظلم؟